Η άνοδος του Αρτούρο Ούι παραμένει επίκαιρη, αναδεικνύοντας τους μηχανισμούς της δημαγωγίας και των κοινωνικών ανισοτήτων.
Το έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ, Η άνοδος του Αρτούρο Ούι, ένα αριστουργηματικό μείγμα σάτιρας, πολιτικού σχολιασμού και σκοτεινού χιούμορ, παραμένει εξαιρετικά επίκαιρο. Ο Μπρεχτ, γράφοντάς το έργο αυτό το 1941, κατάφερε να προβλέψει με ακρίβεια πολλές από τις μεθόδους που θα χρησιμοποιούσαν οι ναζί για να κατακτήσουν την εξουσία.
Ο χαρακτήρας του Αρτούρο Ούι είναι εμπνευσμένος από τη φιγούρα του Αδόλφου Χίτλερ. Με φόντο τον υπόκοσμο του Σικάγο του Μεγάλου Κραχ, τα γεγονότα του έργου αντικατοπτρίζουν την άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ και του ναζιστικού καθεστώτος στη Γερμανία και σημαδεύουν τους μηχανισμούς που στηρίζουν και εκτρέφουν τον φασισμό.
Τελικά, Η άνοδος του Αρτούρο Ούι λειτουργεί σαν προειδοποιητικό παράδειγμα ενάντια στη γοητεία της δημαγωγίας και του αυταρχισμού και υπενθυμίζει πως η χειραγώγηση της πληροφορίας μπορεί να επηρεάσει νευραλγικά την κοινή γνώμη και να εδραιώσει την εξουσία.
Η παράσταση, με τον Άρη Μπινιάρη να απεικονίζει μοναδικά την άνοδο της δημαγωγικής φιγούρας του Αρτούρο Ούι, μεταμορφώνει το θέατρο ΑΡΚ σε μία σκοτεινή και απόκοσμη πασαρέλα όπου αποκαλύπτονται θλιβεροί αντικατοπτρισμοί της κοινωνίας μας. Απόλυτα συμπορευόμενος με τον Μπρεχτ, υποστηρίζει ότι ο φασισμός δεν είναι ένα φαινόμενο αποκομμένο από το κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον.
Στον ρόλο του Αρτούρο Ούι ο Γιώργος Χρυσοστόμου, που ερμηνεύει με μοναδικό τρόπο τον αποτρόπαιο αυτόν γκάνγκστερ του μεσοπολέμου, ενώ οι Μιχάλης Βαλάσογλου, Θανάσης Ισιδώρου, Άρης Κασαπίδης και άλλοι συμπληρώνουν την εξαιρετική διανομή δημιουργώντας ζωντανούς και πολυδιάστατους χαρακτήρες. Η διαρκώς παρούσα μουσική σύνθεση του Αλέξανδρου Κτιστάκη δημιουργεί μία υποβλητική ατμόσφαιρα με την οποία εναρμονίζονται οι υπέροχοι φωτισμοί της Στέλλας Κάλτσου.
