Συμπληρώνοντας 100 χρόνια από την ανακάλυψη της Ανδρομέδας, κατανοούμε καλύτερα την απεραντοσύνη του Σύμπαντος. Ήταν στα μέσα του 18ου αιώνα όταν ο σπουδαίος γερμανός φιλόσοφος Ιμμάνουελ Καντ διατύπωνε την υποψία ότι ο Γαλαξίας μας, αυτό το φαντασμαγορικό μυστήριο του νυχτερινού ουρανού, δεν ήταν ολόκληρο το Σύμπαν όπως πίστευαν οι ειδικοί της εποχής. Στην πραγματεία του Παγκόσμια Φυσική Ιστορία και Θεωρία των Ουρανών, του 1755, ο νεαρός τότε φιλόσοφος υπ supported ότι το Νεφέλωμα της Ανδρομέδας είναι στην πραγματικότητα ένας ανεξάρτητος γαλαξίας, έξω από τον δικό μας Μίλκι Ουέι. Θα περνούσαν σχεδόν δύο αιώνες μέχρι να επιβεβαιωθούν οι υποψίες ότι το Σύμπαν αποτελείται όχι από έναν αλλά από αναρρίθμητους γαλαξίες.
Το περασμένο Σαββατοκύριακο συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από την ιστορική μελέτη του αμερικανού αστρονόμου Έντουιν Χαμπλ στις 23 Νοεμβρίου 1924, με την οποία αποδείχθηκε ότι η Ανδρομέδα δεν είναι απλώς νεφέλωμα, αλλά ολόκληρος γαλαξίας. Και σήμερα γνωρίζουμε ότι το ορατό Σύμπαν περιέχει έως και 2 τρισεκατομμύρια τέτοια αντικείμενα.
Η Ανδρομέδα, ο πλησιέστερος γαλαξιακός μας γείτονας, έχει περίπου το μέγεθος του δικού μας Γαλαξία, με διάμετρο 150.000 έτη φωτός, και περιέχει έως και ένα τρισεκατομμύριο άστρα. Ένα από τα πιο μακρινά αντικείμενα που μπορούμε να διακρίνουμε με γυμνό μάτι, γνωστή και ως M31, απέχει 2,5 εκατομμύρια έτη φωτός, μας πλησιάζει όμως με ταχύτητα 110 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο.
Μόλις 5 χρόνια αφότου επιβεβαίωσε ότι ο Γαλαξίας μας δεν είναι ο μόνος, το 1929 ο Έντουιν Χαμπλ προχώρησε σε μια ακόμα κοσμοϊστορική ανακάλυψη: παρά την πλησιάζουσα Ανδρομέδα, όλοι οι γαλαξίες απομακρύνονται με ταχύτητα από τον Μίλκι Ουέι.
Η επανάσταση που άρχισε με την γειτονική Ανδρομέδα έχει πλέον επεκταθεί σε όλο το απέραντο Σύμπαν.
