Η ζωή και η λογοτεχνία του Θανάση Βαλτινού ενορχηστρώνουν τη σύνθεση του έρωτα και του θανάτου. Επανερχόμαστε πάντοτε στην εφηβεία μας, είτε το αρθρώνουμε είτε το αποσιωπούμε, είτε το αφήνουμε να φανεί είτε όχι. Υπό μία έννοια, η επαναφορά αυτή διατρέχει και ένα αξιοπρόσεχτο μέρος του έργου μου. Αυτά τα λόγια ανήκουν στον συγγραφέα Θανάση Βαλτινό, ο οποίος το 2022 μίλησε στον δημοσιογράφο Γρηγόρη Μπέκο της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου *Νέα Σελήνη: Ημέρα Πρώτη*, του οποίου το εξώφυλλο κοσμείται από ένα γυμνό γυναικείο σώμα που θυμίζει την ανυπέρβλητη ελαιογραφία του Γκυστάβ Κουρμπέ, *Η προέλευση του κόσμου*. Ο έρωτας και ο θάνατος είναι ίδια ύλη. Ο Βαλτινός πίστευε ότι ο έρωτας υπάρχει για να ξεπερνιέται η προσωρινότητα της ζωής. Ο Θανάσης Βαλτινός άφησε την τελευταία του πνοή χθες (30/10/2024) σε ηλικία 92 ετών.
Ο μεταπολεμικός πεζογράφος Θανάσης Βαλτινός, γεννηθείς στο Καστρί Κυνουρίας τον Δεκέμβριο του 1932, έζησε το πώς η ελληνική κοινωνία άλλαξε ριζικά μετά τα γεγονότα που σημάδεψαν τη χώρα. Στη λογοτεχνία του έδωσε την αίσθηση βιογραφίας, προσεγγίζοντάς την ως παρατηρητής. Στα χρόνια της κατοχής και του εμφυλίου, η οικογένειά του μετακινούνταν από επαρχία σε επαρχία, μέχρι που το 1950 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε κινηματογράφο.
Το 1958, κέρδισε τη βράβευση για το διήγημά του *Κατακαλόκαιρο*, ενώ το 1963 δημοσίευσε το αριστουργηματικό αφήγημα *Η κάθοδος των εννιά*. Ακολούθησαν πολλές σημαντικές κυκλοφορίες, όπως *Φτερά μπεκάτσας* (1992) και το αμφιλεγόμενο *Ορθοκωστά* (1994), το οποίο προκάλεσε αντιπαραθέσεις. Στις μεταγενέστερες συνεντεύξεις του, μίλησε για τη σημασία του εμφυλίου, επισημαίνοντας ότι δεν έχει αντιμετωπιστεί στις σωστές του διαστάσεις.
Πέραν της λογοτεχνίας, ο Βαλτινός καταξιώθηκε και στο χώρο του κινηματογράφου και του θεάτρου, συνεργαζόμενος με σημαντικούς καλλιτέχνες και υπογράφοντας σενάρια για σημαντικές ταινίες. Για το σενάριο της ταινίας του Θεόδωρου Αγγελόπουλου *Ταξίδι στα Κύθηρα* τιμήθηκε με το Βραβείο Σεναρίου στο Φεστιβάλ των Καννών το 1984.
