Η γιόγκα είναι αρκετά αποτελεσματική για την καταπολέμηση του άγχους, καθώς, όπως δείχνει μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, τουλάχιστον οι μισοί ενήλικες που την ασκούν, εμφανίζουν βελτίωση των συμπτωμάτων της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής. Όμως, η ψυχοθεραπεία και συγκεκριμένα η γνωσιακή-συμπεριφοριστική θεραπεία είναι ακόμη πιο αποτελεσματική, φέρνοντας αποτελέσματα στο 70% όσων καταφεύγουν σε αυτήν.
Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, με επικεφαλής την καθηγήτρια ψυχιατρικής Ναόμι Σάιμον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ψυχιατρικό περιοδικό “JAMA Psychiatry”, συνέκριναν την «κουνταλίνι» γιόγκα με τη γνωσιακή-συμπεριφοριστική θεραπεία σε ενήλικες με χρόνια γενικευμένη αγχώδη διαταραχή, η οποία προκαλεί νευρικότητα, ανησυχίες, αϋπνία κ.α.
‘Υστερα από 12 εβδομάδες, οι 32 από τους 60 συμμετέχοντες στην ομάδα της γιόγκα (ποσοστό 54%) και οι 47 από τους 67 στην ομάδα της ψυχοθεραπείας (ποσοστό 71%) εμφάνισαν μείωση των συμπτωμάτων άγχους. Το πρόγραμμα γιόγκα περιλάμβανε – εκτός από τις στάσεις και ασκήσεις – διαλογισμό και θεωρίες φιλοσοφίας και ψυχολογίας.
«Η γιόγκα είναι μια ασφαλής και δημοφιλής στρατηγική μείωσης του στρες, που μπορεί επίσης να βελτιώσει το άγχος. Όμως στους ανθρώπους με γενικευμένη αγχώδη διαταραχή μπορεί να είναι λιγότερο αποτελεσματική σε σχέση με τη γνωσιακή-συμπεριφοριστική θεραπεία», δήλωσε η δρ Σάιμον. «Από την άλλη, πολλοί άνθρωποι αδυνατούν να έχουν πρόσβαση ή να πληρώσουν για ψυχοθεραπεία, οπότε η γιόγκα είναι μια εναλλακτική λύση», πρόσθεσε.
Η γνωσιακή-συμπεριφοριστική θεραπεία είναι μια ταχείας μορφής ψυχοθεραπεία, που εστιάζει στην αλλαγή των εγκαθιδρυμένων στο νου του ασθενούς αρνητικών τρόπων σκέψης, αντιδράσεων και συμπεριφορών. Η μελέτη δείχνει ότι σε βάθος χρόνου η εν λόγω ψυχοθεραπεία έχει μονιμότερα οφέλη για τη μείωση του άγχους σε σχέση με τη γιόγκα.
Εκτιμάται ότι τουλάχιστον το 3% του πληθυσμού πάσχει από γενικευμένη αγχώδη διαταραχή, η οποία μπορεί να υποσκάψει σοβαρά την ποιότητα της καθημερινής ζωής και το εύρος των επιλογών ενός ανθρώπου. Συχνά γίνεται χρήση ψυχοφαρμάκων (αγχολυτικών, αντικαταθλιπτικών κ.α.), που όμως μπορεί να έχουν αρνητικές παρενέργειες.
Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση:
https://jamanetwork.com/journals/jamapsychiatry/article-abstract/2769486
Παύλος Δρακόπουλος
