Ανακαλύψτε τη ζωή της πριγκίπισσας Φαουζιά, η οποία συνδυάζει βασιλική αίγλη με προκλήσεις και προσωπικές δοκιμασίες. Η όμορφη πριγκίπισσα Φαουζιά ήταν η μικρότερη κόρη του βασιλιά Φουάντ της Αιγύπτου και η μικρότερη αδελφή του βασιλιά Φαρούκ, που ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της χώρας. Η βασιλική οικογένεια της Αιγύπτου δεν είχε αιγυπτιακές ρίζες, αντίθετα είχε αρβανίτικη καταγωγή. Η Φαουζιά γεννήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1921 και μεγάλωσε σε ανάκτορα περιτριγυρισμένα από κήπους, αποκομμένη από τον έξω κόσμο.
Ντροπαλή, πανέμορφη, με γαλάζια μάτια και μαύρα μαλλιά, θύμιζε τη Βίβιαν Λι και είχε πάντα γύρω της τις θείες της και τις κυρίες των τιμών να τη θωρακίζουν. Πήγε σχολείο στην Ελβετία όπου εξοικειώθηκε με το δυτικό τρόπο ζωής και κοινωνικοποιήθηκε. Δεν φόρεσε ποτέ μαντίλα. Επιστρέφοντας στην Αίγυπτο, ωστόσο, βρέθηκε ξανά στο χρυσό κλουβί της βασιλικής οικογένειας να περνά τις ημέρες της κλεισμένη στο πλωτό ανάκτορο της μητέρας της στο Νείλο. Σπάνια έβγαινε έξω, και όταν το έκανε ήταν πάντα με συνοδεία. Ήταν μόλις 17 ετών όταν συζητήθηκε για πρώτη φορά ο γάμος της με το διάδοχο του θρόνου της Περσίας. Ο σάχης Ρεζά, που αναζητούσε την ιδανική νύφη για το γιο του, τη βρήκε στο πρόσωπο της Φαουζιά, γόνο της αιγυπτιακής βασιλικής οικογένειας, που θα προσέθετε λάμψη στη νεοιδρυθείσα περσική δυναστεία.
Το ζευγάρι παντρεύτηκε δύο φορές: στο Κάιρο, στις 15 Μαρτίου του 1939, σύμφωνα με την παράδοση των σουνιτών, και λίγες ημέρες αργότερα στην Τεχεράνη, σύμφωνα με το σιιτικό εθιμοτυπικό. Οι εορτασμοί για το γάμο κράτησαν επτά ημέρες στην Τεχεράνη. Κρατούμενοι απελευθερώθηκαν από τη φυλακή, και τα τρόφιμα και χρήματα δόθηκαν σε φτωχούς στα πλαίσια των εορτασμών. Η ζωή στην Τεχεράνη ήταν πολύ διαφορετική, αλλά εξίσου περιοριστική για τη Φαουζιά.
Είχε θλιμμένο και βαρύ βλέμμα, έγραψε για εκείνη ο Σέσιλ Μπίτον, Κατάμαυρα μαλλιά, ένα τέλεια σμιλεμένο πρόσωπο και απαλά χέρια που δεν είχαν δουλέψει ποτέ. Το ζεύγος απέκτησε ένα παιδί, μια κόρη, τη Σανάζ, που γεννήθηκε στις 27 Οκτωβρίου του 1940. Η Φαουζιά όμως δεν ήταν ευτυχισμένη στην Τεχεράνη. Το προσωπικό που είχε ακολουθήσει την πριγκίπισσα στην Περσία απολύθηκε εν μέσω ανακτορικής ίντριγκας, την ίδια στιγμή που η πλήξη ωθούσε τη Φαουζιά να περνά το χρόνο της παίζοντας χαρτιά.
Δεν κατάφερε ποτέ να μάθει τη γλώσσα και μιλούσε στο σύζυγό της και στους αυλικούς μόνο στα γαλλικά. Το σημαντικότερο: η υγεία της ήταν επιβαρυμένη, έχοντας προσβληθεί από ελονοσία. Ο γάμος κατέληξε σε συναινετικό χωρισμό, με τη Φαουζιά να επιστρέφει στο Κάιρο το 1948.
Η επίσημη ανακοίνωση των ανακτόρων ανέφερε: Η αυτοκράτειρα Φαουζιά επέστρεψε στην Αίγυπτο για να αναρρώσει έχοντας προσβληθεί από μια σοβαρή μορφή ελονοσίας. Ένα τέλος που σήμανε το ξεκίνημα μιας νέας ζωής για τη Φαουζιά. Πέντε μήνες μετά το διαζύγιο, παντρεύτηκε το στρατηγό Ισμαήλ Σιρίν, έναν Αιγύπτιο αριστοκράτη, και απέκτησαν δύο παιδιά. Στα μάτια του κόσμου, η Φαουζιά ήταν η επιτομή του glamour, το στυλ της ένα μείγμα ευρωπαϊκής μόδας και ανατολίτικου μυστικισμού.
Η Φαουζιά, παρά τις πολιτικές ανατροπές της Αιγύπτου και την πτώση του αδελφού της από το θρόνο το 1952, παρέμεινε στην Αίγυπτο, όπου ζούσε στην Αλεξάνδρεια μέχρι το θάνατό της, το 2013, σε ηλικία 91 ετών.
