Ανακαλύψεις για την μεγαλύτερη πλημμύρα στην ιστορία της Μεσογείου και η επίδρασή της στο γεωλογικό τοπίο. Η πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Communications Earth & Environment αναδεικνύει ένα κατακλυσμιαίο γεγονός που έχει επηρεάσει τη γεωλογία της Μεσογείου. Βράχοι που παρασύρθηκαν από ορμητικά νερά και κατέληξαν στις κορυφές λόφων της Σικελίας προσφέρουν νέες ενδείξεις για τη μεγαλύτερη γνωστή πλημμύρα στην ιστορία του πλανήτη. Η πλημμύρα αυτή συνέβη όταν τα νερά εισέβαλαν από το Στενό του Γιβραλτάρ με ταχύτητα 115 χιλιομέτρων την ώρα, γεμίζοντας τη στεγνή Μεσόγειο μέσα σε ελάχιστες μέρες.
Πριν από περίπου 6 εκατομμύρια χρόνια, η Μεσόγειος αποκόπηκε από τον Ατλαντικό εξαιτίας τεκτονικών μετατοπίσεων. Αυτό οδήγησε σε μια περίοδο που ονομάζεται κρίση αλατότητας του Μεσσηνίου, όταν η εξάτμιση ξεπερνούσε την εισροή νερού. Η χαμένη θάλασσα αναστήθηκε όταν αποκαταστάθηκε η σύνδεση με τον Ατλαντικό πριν από περίπου 5,3 εκατομμύρια χρόνια. Ωστόσο, η μελέτη του 2009 αποκάλυψε ότι η πλημμύρα δεν ήταν μια αργή διαδικασία, αλλά ένα γεγονός που συνέβη με βίαιο τρόπο, ονομάζοντας το Ζάγκλεια Μεγα-Πλημμύρα.
Οι ερευνητές ανέλυσαν λόφους στη Σικελία, προσδιορίζοντας πειστήρια που δείχνουν την επίδραση αυτής της πλημμύρας. Εντυπωσιακά, οι λόφοι βρίσκονται τώρα 100 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, ενώ οι έρευνες δείχνουν ότι η πλημμύρα κάλυψε αυτά τα εδάφη με 40 μέτρα νερού. Η μελέτη τεκμηριώνει πώς η μορφολογία των λόφων αλλά και οι χαρακτηριστικές διαβρώσεις παρέχουν στοιχεία για τη βίαιη ροή των υδάτων.
Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η πλημμύρα είχε τη δύναμη να αλλάξει ριζικά το τοπίο της Μεσογείου, σηματοδοτώντας την αρχή μιας νέας γεωλογικής εποχής. Ο δρ Άαρον Μίκαλεφ, επικεφαλής της μελέτης, αναφέρει ότι η μελέτη μας προσφέρει τις πειστικότερες μέχρι σήμερα ενδείξεις για αυτό το αξιοσημείωτο συμβάν.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
