Η Λούσι, ο προγιαγιάς μας, και η αδυναμία της στο τρέξιμο: Αποκαλύψεις από την ανατομία του αχίλλειου τένοντα

Η Λούσι, ο προγιαγιάς μας, και η αδυναμία της στο τρέξιμο: Αποκαλύψεις από την ανατομία του αχίλλειου τένοντα

Η μελέτη της Λούσι αποκαλύπτει τα μυστικά πίσω από τις ανατομικές προσαρμογές που κάνουν τον σύγχρονο άνθρωπο άριστο δρομέα. Ακόμη και αν δεν έχετε καμία φυσική προετοιμασία, είναι σχεδόν βέβαιο ότι η Λούσι, ο προϊστορικός μας πρόγονος, δεν θα μπορούσε να σας προφτάσει. Σύμφωνα με νέα μελέτη που εξετάζει την ανατομία αυτού του περίφημου απολιθώματος από την Αιθιοπία, αναδύονται σημαντικά ευρήματα σχετικά με τις ανατομικές προσαρμογές που κατέστησαν τον σύγχρονο άνθρωπο εξαιρετικό δρομέα. Οι πρόγονοί μας άρχισαν να βαδίζουν στα δύο πόδια περίπου 7 εκατομμύρια χρόνια πριν, πολύ πριν την εμφάνιση του αυστραλοπίθηκου του Αφάρ.

Αν και ο αυστραλοπίθηκος θεωρείται δίποδος, οι διαφορές στο σωματότυπό του, όπως το κοντό ανάστημα, εγείρουν ερωτήματα σχετικά με τις ικανότητές του στο τρέξιμο. Αυτές οι υποψίες επιβεβαιώνονται μέσα από την πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Current Biology. Οι επιστήμονες δημιούργησαν ένα ψηφιακό μοντέλο των μυών και του σκελετού της Λούσι, το οποίο το έθεσαν να τρέχει, έχοντας απέναντί του ένα μοντέλο του Homo sapiens. Η προσομοίωση αποκάλυψε ότι η Λούσι έφτανε με δυσκολία τα 18 χιλιόμετρα την ώρα, πολύ κάτω από τα 22 χλμ/ώρα ενός ερασιτέχνη σπρίντερ.

Επιπλέον, η έρευνα έδειξε ότι η Λούσι χρειάζονταν 1,7 έως 2,9 φορές περισσότερη ενέργεια για να καλύψει την ίδια απόσταση. Αυτή η δυσκολία στο τρέξιμο αποδίδεται εν μέρει στο αναλογικά μακρύ κορμί και τα μακριά χέρια της Λούσι, που επηρεάζουν την ισορροπία της. Επιπλέον, σημαντικό ρόλο παίζουν ο κοντός αχίλλειος τένοντας και το διαφορετικό σχήμα δύο μυών, του γαστροκνήμιου και του υποκνημίδιου. Όταν προστέθηκαν ανθρώπινοι αχίλλειοι τένοντες και μύες, η ταχύτητα του μοντέλου της Λούσι αυξήθηκε, αλλά δεν κατάφερε να φτάσει τις επιδόσεις του Homo sapiens.

Το συμπέρασμα που προκύπτει από τη μελέτη είναι ότι ένας μακρύς αχίλλειος τένοντας, σε συνδυασμό με τις προσαρμογές στους μυς, είναι καίριοι παράγοντες που βελτιώνουν τις αθλητικές μας επιδόσεις. Με άλλα λόγια, η μελέτη ενός προϊστορικού είδους παρέχει νέα στοιχεία σχετικά με την φυσική μας ικανότητα.

Πηγή περιεχομένου: in.gr

Loading

Play