Εξερεύνηση του έργου ‘Η μέρα της φούστας‘, που αναδεικνύει τη σχέση μεταξύ πολιτισμού και βίας μέσα από την τέχνη. Στις Κάτω Χώρες, η ημέρα της φούστας σηματοδοτεί την πρώτη ηλιόλουστη μέρα του χρόνου, όταν όλοι μπορούν να βγουν έξω φορώντας φούστα. Για τον Ζ. Π. Λίλιενφελντ, όμως, αυτή η μέρα αντιπροσωπεύει ένα ταξίδι στη λεπτή γραμμή που χωρίζει τον πολιτισμό από τη βία.
Η Σόνια, καθηγήτρια λογοτεχνίας σε ένα δημόσιο λύκειο, αντιμετωπίζει την απόρριψη του Διευθυντή που της ζητά να μην φορά φούστα. Ένα απρόσμενο περιστατικό κατά τη διάρκεια του μαθήματος προκαλεί μια αλυσίδα ανατροπών, καθώς η Σόνια αποφασίζει να κρατήσει τους μαθητές της ομήρους, εφαρμόζοντας βίαια διδασκαλία. Αυτή η κατάσταση εκτροχιάζεται γρήγορα, οδηγώντας σε ένα ανατρεπτικό φινάλε.
Το έργο χαρακτηρίζεται από κωμικοτραγικά επεισόδια όπου οι ρόλοι του θύτη και του θύματος εναλλάσσονται, αναδεικνύοντας την καταλυτική επίδραση της βίας στην ανθρώπινη ελευθερία. Η σκηνοθέτιδα Ζωή Χατζηαντωνίου, με αφετηρία τις σκέψεις του Βάλτερ Μπένγιαμιν, μας προτείνει ένα έργο που θίγει την κρίση του καπιταλισμού ως κρίση του ανθρώπινου πολιτισμού.
Η παράσταση είναι κατάλληλη για θεατές άνω των 16 ετών και διεξάγεται στο θέατρο Δίπυλον, με προγραμματισμένες παραστάσεις έως τις 13 Απριλίου. Η προπώληση εισιτηρίων πραγματοποιείται μέσω του inTickets.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
