Η Νέα Ζηλανδία βιώνει σημαντική φυγή πολιτών, κυρίως προς την Αυστραλία, προκαλώντας ανησυχίες για το μέλλον της. Η Νέα Ζηλανδία αντιμετωπίζει μια σοβαρή πρόκληση που έχει αρχίσει να κερδίζει έδαφος: τη μαζική μετανάστευση των πολιτών της προς το εξωτερικό, ιδίως προς την Αυστραλία. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, ο αριθμός των Νεοζηλανδών που επιλέγουν να εγκαταλείψουν τη χώρα έχει φτάσει σε ιστορικά υψηλά επίπεδα, εγείροντας σοβαρά ερωτήματα σχετικά με το μέλλον της εγχώριας οικονομίας και κοινωνίας. Η φυγή αυτή σχετίζεται άμεσα με την οικονομική πραγματικότητα, καθώς οι μισθοί στην Αυστραλία είναι αισθητά υψηλότεροι.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: η πλειοψηφία των 47.000 πολιτών που εγκατέλειψαν τη Νέα Ζηλανδία το τελευταίο εξάμηνο ήταν Νεοζηλανδοί, και όχι μετανάστες που επέστρεψαν. Το έτος που έληξε τον Ιούνιο του 2024, 131.200 άτομα αποχώρησαν, αριθμός ρεκόρ για μια ετήσια περίοδο, με περίπου το ένα τρίτο να κατευθύνεται προς την Αυστραλία.
Διαφημιστικές καμπάνιες στην Αυστραλία κάνουν την προσφορά ακαταμάχητη. «Αποχαιρέτα το χειμωνιάτικο κρύο και δούλεψε στον ήλιο του Κουίνσλαντ», προτείνεται χαρακτηριστικά σε μια αγγελία που απευθύνεται σε επαγγελματίες του τομέα της υγείας. Η αστυνομία του Κουίνσλαντ προσφέρει έως και 20.000 αυστραλιανά δολάρια ως μπόνους μετεγκατάστασης, προσελκύοντας με αυτόν τον τρόπο πολλούς Νεοζηλανδούς.
Πίσω από την απόφαση χιλιάδων Νεοζηλανδών να αποχωρήσουν κρύβεται η οικονομική κατάσταση της χώρας. Οι μισθοί στην Αυστραλία είναι σημαντικά υψηλότεροι, ενώ το κόστος ζωής, αν και επίσης αυξημένο, φαίνεται πιο βιώσιμο. Ιδιαίτερα στους τομείς της ιατρικής και της αστυνομίας, η διαφορά στις αμοιβές είναι ικανή να επιφέρει μεταναστευτικές αποφάσεις.
Η απογοήτευση από την εγχώρια κατάσταση οδηγεί σε φυγή, με πολλούς Νεοζηλανδούς να εκφράζουν ανησυχίες για την έλλειψη επαγγελματικών ευκαιριών, τη στασιμότητα στην αγορά εργασίας και τον υψηλό πληθωρισμό. Το όνειρο μιας καλύτερης ζωής φαίνεται να απομακρύνεται, ειδικά για τους νέους.
Η κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας προσπαθεί να αναστρέψει αυτή την τάση, όμως οι περιορισμένες μισθολογικές αυξήσεις και η έλλειψη επενδύσεων σε βασικές υπηρεσίες ενισχύουν το αίσθημα απογοήτευσης. Ενώ έχουν εξαγγελθεί σχέδια για τη συγκράτηση του ανθρώπινου δυναμικού, η αποτελεσματικότητά τους είναι μέχρι στιγμής περιορισμένη. Οι αναλυτές προειδοποιούν ότι αν αυτή η τάση συνεχιστεί, η χώρα θα αντιμετωπίσει ελλείψεις σε κρίσιμους τομείς όπως η υγειονομική περίθαλψη και η δημόσια ασφάλεια.
Καθώς η Νέα Ζηλανδία αντιμετωπίζει αυτές τις προκλήσεις, οι αυστηροί περιβαλλοντικοί κανονισμοί και η γεωγραφική απομόνωση επιβαρύνουν περαιτέρω την οικονομία, με τις παραγωγικές δυνατότητες να περιορίζονται σημαντικά. Η παραγωγή αυτοκινήτων στη χώρα έχει διακοπεί από το τέλος της δεκαετίας του 1990 λόγω του υψηλού κόστους και της γεωγραφικής απομόνωσης, που κάνει την καθημερινή ζωή ακόμη πιο απαιτητική.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
