Αναλύουμε την προτεινόμενη κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία από τον Τραμπ και τις ιστορικές αναλογίες με τη Συμφωνία του Μονάχου. Η πρόταση που καταθέτουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, υπό την ηγεσία του προεδρεύοντος Ντόναλντ Τραμπ, για την εκεχειρία στην Ουκρανία, δεν φαίνεται να έχει προκαλέσει ενθουσιασμό από καμία πλευρά. Καθ’ όλη τη διάρκεια των εντάσεων και των διαπραγματεύσεων, έχει ξεκινήσει ένας διάλογος μεταξύ ιστορικών σχετικά με τις προϋποθέσεις μιας πιθανής συμφωνίας, αναζητώντας αναλογίες με το παρελθόν και μαθήματα που μπορούμε να αντλήσουμε από αυτό. Η βασική συζήτηση επικεντρώνεται στη Συμφωνία του Μονάχου του 1938, η οποία καταδεικνύει την υποχωρητικότητα και τον κατευνασμό απέναντι στον Χίτλερ, αποτυγχάνοντας τελικά να αποτρέψει τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Τραμπ φαίνεται να προσφέρει στον Πούτιν μια συμφωνία για την Ουκρανία που θυμίζει αυτήν του Μονάχου, προσφέροντας σχεδόν ό,τι έχει ζητήσει δημοσίως, χωρίς να απαιτεί αντάλλαγμα. Η διαπραγμάτευση αυτή εξελίσσεται εν μέσω εχθροπραξιών, με τον Πούτιν να είναι ξεκάθαρος στους όρους του για μια πιθανή ειρηνική λύση, οι οποίοι περιλαμβάνουν την απόρριψη οποιωνδήποτε εγγυήσεων ασφάλειας.
Η έλλειψη εγγυήσεων ασφαλείας στην παρούσα διαπραγμάτευση θυμίζει τη Συμφωνία του Μονάχου, όπου οι διακυβερνητικές υποσχέσεις δεν μπόρεσαν να σταματήσουν την επερχόμενη καταστροφή. Η αναλογία αυτή εντείνει την ανησυχία σχετικά με την ικανότητα του Τραμπ να διαχειριστεί τη διεθνή κατάσταση, καθώς παρατηρούμε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο πολιτικής που μπορεί να αποδειχθεί καταστροφικό.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
