Η προσβασιμότητα στον τουρισμό είναι ένα κεφάλαιο πολύ σημαντικό παγκοσμίως, αλλά και για τη χώρα μας, όπου η τουριστική βιομηχανία αποτελεί έναν εξαιρετικά σημαντικό οικονομικό βραχίονα. Τα άτομα με αναπηρία πρέπει να μπορούν να ταξιδεύουν χωρίς περιορισμούς στο πλαίσιο της ισότητας και της συμπερίληψης, που αποτελούν βασικές επιδιώξεις της βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης για την επόμενη μέρα στον ελληνικό τουρισμό, σύμφωνα με το ΙΝΣΕΤΕ. Το ποσοστό των ανθρώπων αυτού δεν είναι μικρό: Με βάση τα στοιχεία της ΕΕ, ποσοστό 17% έως 25% του πληθυσμού (στην ΕΕ 27) είχε κάποιους περιορισμούς, ενίοτε σοβαρούς, στην ακοή, στην όραση και στην κίνηση.
Επιπλέον, ένας από τους 17 Παγκόσμιους Στόχους για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη του ΟΗΕ εστιάζει στη μείωση των ανισοτήτων και συνδέεται με σύγχρονες τάσεις τόσο της τουριστικής προσφοράς όσο και της ζήτησης.
Στο 14ο Πανελλήνιο Συνέδριο του HAPCO & DES η ανάγκη της προσβασιμότητας στους δημόσιους χώρους, τα αξιοθέατα και τα καταλύματα συμπορεύεται με την ανάγκη ευαισθητοποίησης και εκπαίδευσης του κόσμου, ώστε κανείς να μην αισθάνεται αποκλεισμένος αλλά και για να αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο η χώρα μας και ως προσβάσιμος προορισμός.
Όπως ανέφερε ο Θωμάς Παναγόπουλος, φυσικοθεραπευτής Παίδων και μέλος της επιστημονικής ομάδας τμήματος Αθλητικής Αριστείας της Α΄ Ορθοπαιδικής Χειρουργικής Κλινικής του ΕΚΠΑ, η Ελλάδα έχει σημειώσει πρόοδο, αλλά δεν είναι ακόμα αρκετά φιλική για άτομα με αναπηρία. «Η προσβασιμότητα, με την τεχνική της έννοια, βελτιώνεται σε ξενοδοχεία, όπως και σε πολλές παραλίες, αλλά οι μεταφορές και κάποια μνημεία παραμένουν δύσκολα προσβάσιμα. Ωστόσο, η πραγματική συμπερίληψη σημαίνει ότι τα άτομα με αναπηρία δεν έχουν μόνο φυσική πρόσβαση, αλλά και ίσες ευκαιρίες να απολαμβάνουν υπηρεσίες και εμπειρίες χωρίς εμπόδια. Και εκεί δυστυχώς έχουμε ακόμη δρόμο να διανύσουμε».
«Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικά βήματα, όπως καμπάνιες ευαισθητοποίησης, βελτιώσεις στην προσβασιμότητα ξενοδοχείων και δημόσιων χώρων, καθώς και δημιουργία προσβάσιμων παιδικών χαρών. Μουσεία έχουν ενσωματώσει προσαρμογές, ενώ υπάρχουν και καλές πρακτικές συμπερίληψης. Η προσπάθεια βέβαια πρέπει να είναι συλλογική, καθώς δεν αρκεί να υπάρχουν μεμονωμένοι προσβάσιμοι χώροι, αν το άτομο δεν μπορεί να φτάσει ως εκεί λόγω έλλειψης υποδομών», σημείωσε ο κ. Παναγόπουλος.
Όπως επισημαίνει το ΙΝΣΕΤΕ, η περαιτέρω ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και η βελτίωση της προσβασιμότητας των δημόσιων χώρων συμβάλλουν στη δημιουργία μιας προσβάσιμης αλυσίδας ώστε όλοι οι επισκέπτες να έχουν ισότιμη πρόσβαση στις ταξιδιωτικές επιλογές. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Ινστιτούτου, προκύπτει η επιτακτική ανάγκη για μια περισσότερο προσβάσιμη τουριστική αλυσίδα με δεδομένο ότι οι ταξιδιώτες δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στο πόσο συμπεριληπτικές είναι οι διάφορες ταξιδιωτικές επιλογές.
Σύμφωνα με την Ευστρατία Αραμπατζή, επαγγελματία Υποστηρικτικής Τεχνολογίας, τα άτομα με κινητικές αναπηρίες συχνά δυσκολεύονται περισσότερο λόγω ελλιπών υποδομών. Ωστόσο, και άτομα με αισθητηριακές αναπηρίες αντιμετωπίζουν εμπόδια, καθώς κάποιες φορές λείπουν ηχητικές ειδοποιήσεις, υπότιτλοι ή οποιοδήποτε άλλο προσαρμοσμένο υλικό σε τουριστικούς χώρους. Η πραγματικά προσβάσιμη εμπειρία πρέπει να λαμβάνει υπόψη όλες τις ανάγκες. «Για να βελτιωθεί η κατάσταση, χρειάζεται συντονισμένη δράση σε επίπεδο υποδομών και νομοθεσίας. Η ενίσχυση της προσβασιμότητας σε μεταφορές και η δημιουργία ενιαίων προσβάσιμων διαδρομών που συνδέουν τα μνημεία είναι κρίσιμη», υπογράμμισε η κυρία Αραμπατζή.
Σύμφωνα με το ΙΝΣΕΤΕ, στην Ελλάδα η Κομοτηνή αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα προσβάσιμης πόλης, ενώ η Γερμανία διαθέτει ένα σύστημα σήμανσης με την ονομασία «Τουρισμός για Όλους» (Inclusive Germany) που καλύπτει το σύνολο της τουριστικής αλυσίδας.
Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, υπολογίζεται ότι πάνω από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι -περίπου το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού- αντιμετωπίζουν κάποια μορφή αναπηρίας.
«Για να βελτιωθεί η κατάσταση, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η αναπηρία είναι κάτι που μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε από εμάς. Όταν τα εμπόδια υπάρχουν, το άτομο δεν έχει τη δυνατότητα να συμμετέχει ισότιμα στην κοινωνία. Η αλλαγή αυτή δεν αφορά μόνο τις πολιτικές και τις υποδομές, αλλά κυρίως τη νοοτροπία μας. Ας γίνουμε άνθρωποι ζεστοί, με ουσιαστική φιλοξενία προς όλους, ώστε να δημιουργήσουμε έναν τουρισμό και μια κοινωνία που να υποδέχονται κάθε άνθρωπο με σεβασμό και αγάπη».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
