Η ξαφνική επίθεση του Κιέβου στο Κουρσκ έχει προκαλέσει ποικίλες εκτιμήσεις, καθώς οι ρωσικές δυνάμεις δεν αντέτειναν ιδιαίτερη αντίσταση και το Κίεβο κατέλαβε σημαντικά εδάφη.
Ορισμένοι αναλυτές θεωρούν αυτή την κατάληψη ως έναν θρίαμβο για το Κίεβο, που όχι μόνο εξευτέλισε τον Πούτιν αλλά και αύξησε το ηθικό των Ουκρανών, δίνοντάς τους ένα διαπραγματευτικό όπλο για την απαιτούμενη αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων από διεθνώς αναγνωρισμένα ουκρανικά εδάφη. Αντίθετα, άλλοι κρίνουν ότι η κατάληψη ρωσικών εδαφών είναι άσκοπη και δεν έχει σταματήσει την προέλαση των ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία.
Η κατάσταση είναι αβέβαιη: αν η ρωσική προέλαση στην Ανατολή συνεχιστεί, το Κίεβο θα αναγκαστεί να στείλει δυνάμεις από το Κουρσκ, υπονομεύοντας έτσι τις άμυνες του. Η εντυπωσιακή κατάληψη ρωσικού εδάφους από τις ουκρανικές δυνάμεις, σε συνδυασμό με την ελάχιστη αντίσταση που προέβαλαν οι ρώσοι στρατιώτες, θέτει ερωτηματικά για την στρατηγική του Πούτιν στην περιοχή.
Επιπλέον, έχει διαρρεύσει η πληροφορία ότι η Μόσχα έστειλε 30.000 στρατιώτες στο Κουρσκ, χωρίς όμως να αποσπάσει δυνάμεις από το μέτωπο του Ντονιέτσκ, υποδεικνύοντας ότι η κύρια πρόθεσή τους ήταν να ανακόψουν την προέλαση των Ουκρανών.
Μέχρι στιγμής, ο Πούτιν έχει δηλώσει ότι «ο στόχος του εχθρού να σταματήσει την επίθεσή μας στο Ντονιέτσκ απέτυχε». Αλλά το ερώτημα παραμένει: αν ο Πούτιν δεν μπορεί να εκδιώξει τις ουκρανικές δυνάμεις από το Κουρσκ, είναι η Ρωσία ευάλωτη σε άλλες στρατηγικές κινήσεις;
Η κατάσταση αυτή δεν είναι χωρίς κίνδυνο, καθώς υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν την ενδεχόμενη αδυναμία του Πούτιν, όπως οι διοικητές της Τσετσενίας ή άλλες μουσουλμανικές δημοκρατίες.
Αν και τα σενάρια αυτά δεν φαίνονται άμεσα πιθανά, προκαλούν ανησυχία και θέτουν ερωτήματα για την σταθερότητα της περιοχής.
