Ο Πάπας Φραγκίσκος επισημαίνει τη σημασία της τέχνης ως μέσο εκφράσεως της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και έλεος. Η τέχνη δεν πρέπει να απορρίπτει τίποτα και κανέναν, τόνισε ο Πάπας Φραγκίσκος, συγκρίνοντάς την με το έλεος. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, μιλούσε συχνά για την τέχνη ως ένα σημαντικό μέσο ευαγγελισμού. Στο πνεύμα της ανθρωπιάς, η τέχνη ήταν γι’ αυτόν μια ζωτική πραγματικότητα, την οποία αντέταξε απέναντι στην κουλτούρα της απόρριψης που επικρατεί στη σύγχρονη κοινωνία. Ο Φραγκίσκος επέλεξε τον ρεαλισμό του Καραβάτζιο, βλέποντας την ειλικρίνεια και την αλήθεια των έργων του.
Η εκτίμηση του Πάπα για τον Καραβάτζιο, έναν από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες της εποχής του, είναι γνωστή. Στη διάρκεια της εκλογής του ως Πάπας, δήλωσε ότι οι πίνακες του Καραβάτζιο του μιλούν και αυτό το ενδιαφέρον του έχει τις ρίζες του στην ωμότητα και τον ρεαλισμό της τέχνης του. Ο Φραγκίσκος διαπιστώνει ότι ο Καραβάτζιο απεικόνιζε τη ζωή με μια σκληρή αλλά αληθινή προοπτική, αντιπροσωπεύοντας έτσι μια κουλτούρα κατανόησης και συμπόνιας για τους φτωχούς και τους περιθωριοποιημένους.
Ο Καραβάτζιο, ως καλλιτέχνης, προσπαθούσε να μεταφέρει τους αγίους και τους αγγέλους από τον ουρανό στη γη, με μια προσέγγιση που επαναστατούσε απέναντι στα δεδομένα της εποχής του. Στην εικόνα του «Κλήση του Αγίου Ματθαίου», οι φιγούρες και τα ρούχα είναι από την σύγχρονη κοινωνία του Καραβάτζιο, και αυτό καθιστά την απεικόνιση πιο προσιτή και ανθρώπινη.
Με τη στάση του, ο Πάπας Φραγκίσκος προωθεί μια εικόνα της τέχνης που επιδιώκει να φωτίσει τις πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης που συχνά παραμελούνται. Η τέχνη, σύμφωνα με τον ίδιο, μπορεί να λειτουργήσει ως πηγή έμπνευσης και κατανόησης, φέρνοντας στην επιφάνεια το πνεύμα του έλεους που απαιτεί η κοινωνία.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
