της Luz Gómez (*)
Το τέλος του Αμπουμπακέρ αλ Μπαγκντάντι, που μια όχι τόσο μακρινή ημέρα του 2014 ανακηρύχθηκε ούτε λίγο ούτε πολύ χαλίφης στη Μοσούλη, έχει περισσότερη σχέση με το θέαμα στο οποίο έχει μετατραπεί η αμερικανική πολιτική παρά με μια πραγματική αλλαγή. Ο λόγος του προέδρου Τραμπ με τον οποίο επιβεβαιώνεται ο θάνατός του πρέπει να περάσει στα χρονικά της πιο βλακώδους εγωλατρείας.
Από το στόμα του Τραμπ έμαθε ο κόσμος λεπτομέρειες μιας επέμβασης μεγίστης ασφαλείας, ενδεχομένως και κρατικά μυστικά, σαν να ηγείτο ο ίδιος Αμερικανός πρόεδρος της επιχείρησης όπου σκοτώθηκε ο Αλ Μπαγκντάντι «σαν σκυλί», σαν να ήταν ο ίδιος σκηνοθέτης ενός reality movie. Η σύγκριση με την εκτέλεση του Οσάμα μπιν Λάντεν είναι προφανής, και τη χρησιμοποίησε ο Τραμπ για να προσδώσει μεγαλύτερη δόξα στον εαυτό του. Πάνω απ’όλα, όμως, η παρέμβασή του αποκαλύπτει χωρίς περιστροφές, όπως συνηθίζει ο Τραμπ, τους λόγους για τους οποίους ήρθε τώρα το τέλος του αλ Μπαγκντάντι. Ο θάνατος του ανθρώπου που τόσο κακό έκανε στο Ισλάμ και στους μουσουλμάνους αποτελεί χωρίς αμφιβολία μια μεγάλη είδηση, κι ακόμη μεγαλύτερη αν ρωτήσει κανείς τους Σύρους.
Ο Τραμπ απέκτησε πρωταγωνιστικό ρόλο για μια ημέρα, ακριβώς τη στιγμή που η αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Συρία απέδιδε στην Ουάσινγκτον έναν ελάσσονα ρόλο στη σύγκρουση αυτή. Η αναγνώριση του ρόλου της Ρωσίας, της Τουρκίας, του Ιράκ και του καθεστώτος του Ασαντ, που πάντως αποκλείστηκαν από την ίδια την επιχείρηση, θα προκαλούσε ένα μειδίαμα αν οι ίδιες αυτές χώρες δεν ήταν πρωταγωνιστές των γεγονότων που έχουν προκαλέσει εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και εκτοπισμένους. Ύστερα από οκτώ χρόνια πολέμου στη Συρία και την ανακήρυξη και πτώση μιας νέας χώρας, του Ισλαμικού Κράτους, στα εδάφη του Ιράκ και της Συρίας, τίποτα δεν δείχνει ότι θα αλλάξει η πολιτική που οδήγησε στον κατακερματισμό της Μέσης Ανατολής και την κατάληψη του Ιράκ από τους Αμερικανούς – που οδήγησε στη γέννηση του Isis. Ο αλ Μπαγκντάντι και το χαλιφάτο του ήταν η τέλεια δικαιολογία για να προχωρήσει η αντεπανάσταση στη Συρία και να δικαιολογηθεί στην Αίγυπτο, τη Λιβύη και την Υεμένη.
Ο αλ Μπαγκντάντι δεν ήταν μπιν Λάντεν και ο Τραμπ κάνει λάθος όταν επιμένει ότι η επιρροή του ήταν μεγαλύτερη από αυτή που είχε ο αρχηγός της αλ Κάιντα. Το να ξεχνάμε ότι ο Isis γεννήθηκε από την αλ Κάιντα είναι άλλο ένα τραγικό λάθος που δεν μας αφήνει να κατανοήσουμε τη νέα μετάλλαξη του τζιχαντισμού. Γιατί αν κάτι έχει αποδείξει στον μισό αιώνα της ύπαρξής του είναι η ικανότητά του να μεταβολίζει την τοπική οργή σε παγκόσμιες επιτυχίες, και το αντίστροφο.
Όπως σχολίασε ένα στέλεχος του Isis, «το ισλάμ δεν τελειώνει με τον θάνατο του αλ Μπαγκντάντι, ούτε η τζιχάντ».
(*) Η Λουθ Γκόμεθ είναι καθηγήτρια αραβικών σπουδών στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης
(Πηγή: El País)
Τα κείμενα που φιλοξενούνται στη στήλη «Ιδέες και Απόψεις» του ΑΠΕ- ΜΠΕ δημοσιεύονται αυτούσια και απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του πρακτορείου.
