Η ιστιοπλοΐα στην Ελλάδα και οι θρυλικοί αθλητές Χατζηπαυλής και Μπουντούρης καταδεικνύουν την κουλτούρα του Ολυμπιακού. Κάθε άθλημα διαθέτει τους ναούς του, και για το ποδόσφαιρο αυτοί είναι το Καμπ Νου και το Ανφιλντ, ενώ για το μπάσκετ το Μάντισον Σκουέρ Γκάρντεν. Στην ιστιοπλοΐα, οι ναοί δεν είναι χτισμένοι από τούβλα και κονίαμα, αλλά διαμορφώνονται από το νερό και τον άνεμο. Στην Ελλάδα, αν υπάρχει ένας τέτοιος ναός, αυτός είναι ο Πειραιάς. Κι αν υπάρχει ένας σύλλογος που έχει ενσωματώσει την ιστιοπλοΐα στην αθλητική του ταυτότητα, αυτός είναι ο Ολυμπιακός.
Ο Ολυμπιακός είναι κάτι σαν φυσικός νόμος για όσους ζουν στον Πειραιά και έχουν έστω και μια ελάχιστη επαφή με τον αθλητισμό. Αυτό είναι εμφανές στα κασκόλ που κοσμούν τις πλατείες, στα συνθήματα που καταγράφονται στους τοίχους και στη γλώσσα που χρησιμοποιούν οι γύρω σας.
Ο Ηλίας Χατζηπαυλής και ο Τάσος Μπουντούρης είναι δύο αθλητές που έχουν αναδείξει την ελληνική ιστιοπλοΐα. Η σχολή αυτή δεν παράγει μόνο αθλητές, αλλά και θρύλους, προσδιορίζοντας πώς επιβιώνεις σε ένα άθλημα που εξαρτάται από παράγοντες πέρα από τον έλεγχο σου.
Η ιστιοπλοΐα, σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ, δεν καθορίζεται από τη δύναμη και την ταχύτητα, αλλά είναι ένα ατελείωτο παζλ, όπου κάθε απόφαση εξαρτάται από τον άνεμο. Ο Χατζηπαυλής το αντιλήφθηκε αυτό το 1972, όταν κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στην κατηγορία Finn στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου.
Η επιτυχία του αυτή υπήρξε ορόσημο για την ελληνική ιστιοπλοΐα, κάνοντάς τον έναν από τους πιο εμβληματικούς αθλητές της εποχής του. Στην πραγματικότητα, η δεύτερη θέση σε έναν ολυμπιακό αγώνα ιστιοπλοΐας υποδεικνύει ότι ήσουν καλύτερος από πλήθος αθλητών που είχαν τις ίδιες δυνατότητες, αλλά έκαναν λάθος επιλογές.
Ο Χατζηπαυλής υπηρέτησε ως σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας το 1980 και κατέκτησε χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Finn το 1974. Αντίθετα, ο Τάσος Μπουντούρης διακρίθηκε για την αφοσίωσή του και συμμετείχε σε έξι Ολυμπιακούς Αγώνες, αποδεικνύοντας ότι η επιτυχία δεν είναι πάντα στιγμιαία, αλλά κτίζεται σιγά-σιγά.
Από την άλλη πλευρά, καμία πορεία στον αθλητισμό δεν είναι χωρίς θυσίες. Το 2020, ο Μπουντούρης υπέστη σοβαρό τροχαίο και έπρεπε να αντιμετωπίσει μια από τις πιο δύσκολες προκλήσεις της ζωής του. Παρά τις δυσκολίες, η επιστροφή του υπήρξε εντυπωσιακή. Η ιστιοπλοΐα διδάσκει ότι το σημαντικότερο είναι να συνεχίζεις να πλέεις, ανεξαρτήτως των προκλήσεων που συναντάς.
Η ιστορία των Χατζηπαυλή και Μπουντούρη δεν τελειώνει, καθώς κάθε νέα γενιά αθλητών που ξεκινά το ταξίδι της στην ιστιοπλοΐα κρατά ζωντανό τον θρύλο του Ολυμπιακού.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
