Ο Λογγάς βρίσκεται στο βορειοδυτικότερο σημείο της Κέρκυρας. Πρόκειται για μία μικρή παραλία του νησιού, «χωμένη» μέσα σε απόκρημνα βράχια, που η επιφάνειά τους αποκαλύπτει διάφορα στρώματα από αργιλώδη ιζήματα και άμμο.
Η μυθολογία θέλει να είναι η αγαπημένη παραλία των Νηρηίδων, που ζούσαν στον βυθό της θάλασσας και τη μέρα κολυμπούσαν, ανενόχλητες από τα περίεργα βλέμματα, ανέβαιναν στους βράχους, σιγοτραγουδούσαν με τα κύματα και άλειφαν την ασημένια πηλό, δηλαδή την άργιλο, σε όλο τους το σώμα προκειμένου να διατηρήσουν για πάντα την απαράμιλλη ομορφιά τους.
Από τη μυθολογία του Ησίοδου μέχρι και σήμερα δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν πως οι νύμφες της θάλασσας ζουν ακόμη στο Λογγά. Η παραλία θεωρείται από τις πέντε πιο όμορφες παραλίες του νησιού της Κέρκυρας, ενώ είναι «πλημμυρισμένη» από άργιλο, είτε στα «σμιλευμένα» βράχια που την περιβάλλουν, είτε ακόμη στο αργιλώδης έδαφός της.
Ο Λογγάς βρίσκεται σε απόσταση 40 περίπου χιλιομέτρων βορειοδυτικά από την πόλη της Κέρκυρας και «αναπνέει» κάτω από το χωριό Περουλάδες, γνωστό για την βενετσιάνικη αρχιτεκτονική του, με πέτρινα αρχοντικά και ψηλά ξύλινα πορτόνια.
Η παραλία του Λογγά θυμίζει μία στενή λωρίδα ασημόχρωμης άμμου, που εύκολα μπορεί να εξαφανιστεί όταν η θάλασσα είναι «ταραγμένη» ή όταν οι Νηρηίδες θέλουν να μείνουν μόνες τους.
Για να φτάσει κάποιος στην παραλία του Λογγά θα πρέπει να κατεβεί προσεκτικά τα πέτρινα σκαλιά που έχουν σμιλευτεί μέσα στους αργιλώδεις βράχους.
Η καταγάλανη θάλασσα αποζημιώνει όλους τους θαρραλέους λουόμενους, ενώ δεν είναι λίγες οι σύγχρονες «νύμφες», που αλείφουν με πηλό αργίλου όλο τους το σώμα προκειμένου να απολαύσουν τις ιδιότητες ομορφιάς που παρέχει απλόχερα το «θαυματουργό» φυσικό ορυκτό της περιοχής.
Γι’ αυτούς που δεν θα είναι τόσο τολμηροί να φτάσουν στην παραλία, η φύση πάλι θα τους αποζημιώσει γιατί από το Λογγά, λόγω της γεωγραφική του θέσης, το ηλιοβασίλεμα είναι μαγευτικό.
Εκατοντάδες φωτογράφοι και φωτορεπόρτερ, από όλα τα πλάτη της οικουμένης επισκέπτονται κάθε χρόνο το Λογγά για να «μαγνητίσουν» με το φακό τους τη δύση του πελώριου ήλιου που «βουτά» στη θάλασσα, σκορπίζοντας σε όλο τον ορίζοντα πορφυροκόκκινες πινελιές που η λάμψη τους μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως θεϊκή.
Δεν είναι άλλωστε και λίγοι εκείνοι που ισχυρίζονται πως στο Λογγά ο Θεός ζωγραφίζει…
Μ. Τζώρα
