Η κοπριά των βικούνια αναπτύσσει νέα οικοσυστήματα στις Άνδεις, προσφέροντας θρεπτικά στοιχεία και σπόρους φυτών. Σε ύψος που φτάνει τις κορυφές των Άνδεων, παράξενοι σωροί κοπριάς αποκαλύπτουν μια απροσδόκητη πηγή ζωής, καθώς οι παγετώνες υποχωρούν. Αμερικανοί επιστήμονες, που πραγματοποιούν ετήσιες αποστολές στις περουβιανές Άνδεις, παρατηρούν αλλαγές στο τοπίο χάρη στους βικούνια, άγριους συγγενείς των λάμα και αλπακά. Η κοπριά τους είναι κρίσιμη για την ανάπτυξη των φυτών, καθώς παρέχει τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά σε ένα έδαφος που χαρακτηρίζεται από έλλειψη αζώτου, φώσφορου και καλίου.
Το βραχώδες και ξηρό έδαφος αποκαλύπτεται καθώς οι παγετώνες υποχωρούν, προσδιορίζοντας μια νέα πραγματικότητα. Τα βικούνια, με την ελκυστική τους κοινωνική συμπεριφορά, συμβάλλουν σημαντικά στο οικοσύστημα, αφοδεύοντας συλλογικά σε συγκεκριμένα σημεία. Αυτά τα σημεία, που αποκαλούνται αποχωρητήρια, περιέχουν κατά 65% οργανική ύλη, σε αντίθεση με μόλις 1,5% στα γύρω βράχια. Η παρατήρηση αυτής της συμπεριφοράς ενισχύει τη συνειδητοποίηση ότι η κοινωνική αλληλεπίδραση των ζώων μπορεί να μεταφέρει θρεπτικά συστατικά και σπόρους σε νέα οικοσυστήματα.
Καθώς οι ερευνητές εξερευνούν τη διαδικασία αυτή, εντοπίζουν όλο και περισσότερα είδη φυτών και ζώων που εμφανίζονται σε περιοχές που προηγουμένως ήταν ακατοίκητες. Τα βικούνια προάγουν τη διαδικασία αποικισμού, επιταχύνοντας την ανάπτυξη νέων ειδών φυτών κατά έναν αιώνα. Οι φωτογραφικές παγίδες έχουν αποκαλύψει την παρουσία σπάνιων ειδών, από ελάφια μέχρι πούμα, δείχνοντας πώς η φύση ανακάμπτει μέσω αυτής της απρόβλεπτης συνεργασίας.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
