Η πενταετής πορεία του κορονοϊού αποκαλύπτει σημαντικές ανισότητες και προκλήσεις στον τομέα της υγείας. Στις 10 Ιανουαρίου 2020, η Κίνα ανακοίνωσε τον πρώτο θάνατο από έναν άγνωστο κορονοϊό, σημείο καμπής για την ανθρωπότητα. Αυτή ήταν και η πρώτη αναφορά αυτού που αργότερα θα αναγνωριζόταν ως Covid-19, προκαλώντας μία παγκόσμια πανδημία με σοβαρές συνέπειες. Η ενημέρωση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας από τις κινεζικές αρχές για κρούσματα λοίμωξης του αναπνευστικού στην επαρχία Χουμπέι προκάλεσε άμεσες ανησυχίες. Πέντε χρόνια αργότερα, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, καταγράφονται 7,1 εκατομμύρια θάνατοι και πάνω από 777 εκατομμύρια κρούσματα παγκοσμίως, αν και οι πραγματικοί αριθμοί είναι πιθανώς πολύ μεγαλύτεροι, με τον ΠΟΥ να εκτιμά ότι οι θάνατοι μπορεί να έχουν ξεπεράσει τα 20 εκατομμύρια.
Η πανδημία ανέδειξε τις ανισότητες μεταξύ πλούσιων και φτωχών κρατών, αλλά και τις εσωτερικές ανισότητες στις ανεπτυγμένες χώρες. Η COVID-19 δοκίμασε τα δημόσια συστήματα Υγείας, τα οποία, αν και υπό πίεση, κατάφεραν να αντεπεξέλθουν, αποδεικνύοντας την αναγκαιότητά τους. Οι επιστήμονες κατέφεραν να αναπτύξουν εμβόλια σε ρεκόρ χρόνου, περιορίζοντας τη θνησιμότητα, παρά τις πρωτόγνωρες προκλήσεις.
Η επιδημία αρχικά εντοπίστηκε στην πόλη Γουχάν, και οι πρώτες αναφορές σημειώθηκαν από Κινέζους αξιωματούχους στον ΠΟΥ στα τέλη Δεκεμβρίου 2019. Ο ιός SARS-CoV-2 γρήγορα εξαπλώθηκε, με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να κηρύσσει την πανδημία στις 11 Μαρτίου 2020. Η κατάσταση επιδεινώθηκε με τα lockdown, και οι υγειονομικοί αγωνίστηκαν να διαχειριστούν την επιδημία χωρίς τα απαραίτητα μέσα.
Παρά την πρόοδο, η πανδημία του COVID-19 ανέδειξε τα σημαντικά κενά στις παγκόσμιες πολιτικές Υγείας και την ανάγκη για βελτίωση των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης, υπογραμμίζοντας την ετοιμότητα της ανθρωπότητας για μελλοντικές κρίσεις.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
