Λίντα Χάτζαρ: Η κατά συρροή δολοφόνος που μεταμφιέστηκε σε γιατρό

Λίντα Χάτζαρ: Η κατά συρροή δολοφόνος που μεταμφιέστηκε σε γιατρό

Η Λίντα Χάτζαρ, η πρώτη γυναίκα κατά συρροή δολοφόνος στην Ουάσινγκτον, παρουσίασε επικίνδυνες εναλλακτικές θεραπείες. Στις αρχές του 20ού αιώνα, η Λίντα Χάτζαρ, που θεωρείται η πρώτη γυναίκα κατά συρροή δολοφόνος στην Πολιτεία της Ουάσινγκτον, εμφανίστηκε ως χαρισματική θεραπεύτρια και φέρεται να παρέσυρε εκατοντάδες ανθρώπους σε θανάσιμη νηστεία μέσω μιας αμφιλεγόμενης θεραπευτικής αγωγής που προωθούσε ως πανάκεια για τη βελτίωση της υγείας. Σύμφωνα με το περιοδικό Smithsonian, τουλάχιστον δώδεκα άνθρωποι εκτιμάται ότι πέθαναν από την πείνα ενώ βρίσκονταν υπό την επίβλεψη της Δρ. Λίντα Χάτζαρ. Η Χάτζαρ απέκτησε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος μέσω ενός πολιτειακού κενού που επέτρεπε σε επαγγελματίες εναλλακτικών θεραπειών να αποκτούν διαπίστευση. Αλλά ήταν η οδυνηρή εμπειρία δύο Βρετανίδων κληρονόμων με τη Χάτζαρ που οδήγησε τελικά στην καταδίκη της θεραπεύτριας.

Μεγαλώνοντας στη Μινεσότα, η Χάτζαρ σπούδασε δίπλα στον Δρ. Έντγουαρντ Χούκερ Νιούι, έναν πρωτοπόρο του κινήματος της νηστείας που αναπτύχθηκε σε ορισμένα μέρη της Βόρειας Αμερικής γύρω στις αρχές του 20ού αιώνα. Το 1908, μετακόμισε στο Σιάτλ και εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο Fasting for the Cure of Disease, στο οποίο περιέγραφε τη θεραπευτική της προσέγγιση. Στο βιβλίο της υποστήριζε ότι ο θάνατος στη νηστεία δεν προκύπτει ποτέ από τη στέρηση της τροφής, αλλά είναι η αναπόφευκτη συνέπεια της ζωτικότητας που εξαντλείται από την οργανική ατέλεια.

Ο τίτλος του βιβλίου του Γκρεγκ Όλσεν για την Χάτζαρ το 2005 αναφερόταν στο παρατσούκλι των ντόπιων για το ινστιτούτο της στην Ουάσινγκτον: The Institute of Natural Therapeutics. Το ειδυλλιακό σκηνικό του ινστιτούτου, με τα χωράφια όπου οι ασθενείς μπορούσαν να φανταστούν τα ζώα να περιφέρονται ελεύθερα, προσέφερε μια ψευδαίσθηση νομιμότητας για τις πρακτικές της. Δύο αδελφές από την Αγγλία, η Κλερ και η Ντόρα Γουίλιαμσον, μεταφέρθηκαν εκεί με την ελπίδα να χάσουν βάρος. Η νοσοκόμα τους, Μάργκαρετ Κόνγουεϊ, ανησυχούσε καθώς παρατηρούσε τις δύο γυναίκες να περιορίζονται σε μόλις δύο φλιτζάνια ζωμό ημερησίως.

Δυστυχώς, μέχρι τη στιγμή που η Κόνγουεϊ ταξίδεψε στο Σιάτλ για να τις ελέγξει, η Κλερ είχε πεθάνει και η Ντόρα ήταν εξαντλημένη, ενώ η Χάτζαρ είχε εκμεταλλευτεί την κλονισμένη υγεία της Ντόρας για να αποκτήσει τον έλεγχο της κηδεμονίας της μέσω της πολιτείας.

Η υπόθεση των αδελφών Γουίλιαμσον αποδείχθηκε η αρχή του τέλους για τη Χάτζαρ, καθώς ο θάνατος της Κλερ προκάλεσε δημοσιογραφική κάλυψη και τελικά την οδήγησε σε δίκη για φόνο. Η Χάτζαρ συνελήφθη το 1911 με την κατηγορία του φόνου σε σχέση με το θάνατο της Κλερ Γουίλιαμσον.

Καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία και υποχρεώθηκε να εκτίσει ποινή σε κρατικό σωφρονιστικό ίδρυμα στην Ουάσινγκτον. Μετά από δύο χρόνια αποφυλακίστηκε και μετακόμισε προσωρινά στη Νέα Ζηλανδία πριν επιστρέψει στην Ουάσινγκτον για να συνεχίσει τις αμφιλεγόμενες πρακτικές της. Μέχρι το 1935, το ινστιτούτο της Χάτζαρ είχε καεί, και τρία χρόνια αργότερα, απεβίωσε από τις συνέπειες της δικής της θεραπείας.

Πηγή περιεχομένου: in.gr

Loading

Play