Η Κριτική, με την ολοκλήρωση του τρίτου έτους της, θέτει κρίσιμα ερωτήματα για τη γενιά μας και το μέλλον της. Με την παρούσα έκδοση, η Κριτική κλείνει τον τρίτο χρόνο της κυκλοφορίας της. Η ποιότητα και η αποτελεσματικότητα της προσπάθειάς μας μπορεί τώρα να αξιολογηθούν από τους αναγνώστες. Είμαστε σε θέση να εστιάσουμε σε όσα επιτύχαμε, καθώς και σε εκείνα που παραμένουν ημιτελή, λόγω ποικίλων παραγόντων. Αυτός ο απολογισμός ενδέχεται να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της αντίληψης της δουλειάς μας.
Η Κριτική έχει διαγράψει μια σύντομη, αλλά σημαντική πορεία. Πρόθεσή μας ήταν να συνεισφέρουμε στην πνευματική αναγέννηση της γενιάς μας, αποφεύγοντας τα στερεότυπα και τις επαναλήψεις. Επιδιώξαμε να είμαστε το βήμα που θα εξέφραζε τις ανάγκες και τις ανησυχίες της προοδευτικής μερίδας της κοινωνίας, επιβεβαιώνοντας την ύπαρξή μας.
Ωστόσο, πολλές ερωτήσεις παραμένουν αναπάντητες σχετικά με την αναγνωρίσιμη ταυτότητα της γενιάς μας, που μοιάζει να φεύγει χωρίς να αφήνει μόνιμα ίχνη. Αναγνωρίζουμε ότι η φωνή μας κινδυνεύει να καταπνιγεί σε έναν κόσμο γεμάτο μετριότητες και απογοητεύσεις. Αντί να έχουμε μια καθοριστική παρουσία, παρατηρούμε την εκπροσώπηση της γενιάς μας να βρίσκεται στα χέρια των λιγότερο ικανών.
Αποφασίσαμε να αναστείλουμε την έκδοση της Κριτικής για ένα χρονικό διάστημα, προκειμένου να αξιολογήσουμε την κατάσταση και να προγραμματίσουμε μια πιο βιώσιμη κατεύθυνση για το μέλλον. Ελπίζουμε ότι αυτή η παύση θα είναι βραχύχρονη και θα μας επιτρέψει να επανέλθουμε με ανανεωμένο δυναμισμό.
*Με αυτό το κείμενο, ο Μανόλης Αναγνωστάκης αποχαιρέτησε τους αναγνώστες και τις αναγνώστριες της Κριτικής το φθινόπωρο του 1961 (τεύχος 17-18, Σεπτέμβριος-Δεκέμβριος 1961).*
Πηγή περιεχομένου: in.gr
