Η Λουίζα Γιουσφί εξερευνά τη διάσταση της βαρβαρότητας στη λογοτεχνία και την κοινωνία. Η Λουΐζα Γιουσφί στο βιβλίο της «Rester Barbare» (Μένοντας βάρβαροι), που εκδόθηκε το 2022 από τις εκδόσεις La fabrique και πρόσφατα μεταφράστηκε στα αγγλικά, χρησιμοποιεί μια φράση του Αλγερινού συγγραφέα Κατέμπ Γιασίν για να εισάγει τη θεματολογία της. Ο Γιασίν συνειδητοποιεί την αναγκαστική βαρβαρότητα ως αποτέλεσμα της αποικιοκρατίας, κατανοώντας ότι οι προσπάθειές του να ενσωματωθεί παραμένουν ανίσχυρες μπροστά σε αυτή την αλήθεια. Στην οπτική της Γιουσφί, η εκβαρβάρωση είναι διπλή: αντικατοπτρίζει την υποτιμητική στάση του αποικιακού βλέμματος και ταυτόχρονα ενσωματώνει τη διάθεση αντίστασης στη συνέχεια της αποικιοκρατίας.
Η Γιουσφί αναδεικνύει τα όρια των δυνατοτήτων ενσωμάτωσης που προσφέρονται σε ανθρώπους με αποικιακή καταγωγή, οι οποίοι σπουδάζουν και επαγγελματίες ενώ ταυτόχρονα αντιμετωπίζουν τις ρατσιστικές προκαταλήψεις. Η άνοδος της άκρας δεξιάς καταδεικνύει την παραμονή ρατσιστικών νοοτροπιών, ενισχύοντας την αίσθηση ότι για να ενσωματωθούν, πρέπει να απεμπολήσουν την ταυτότητά τους ως ιθαγενείς. Αυτή η κατάσταση οδηγεί σε αναζητήσεις στη λογοτεχνία και τη μουσική, με το ραπ να προβάλλει μια φωνή για όσους νιώθουν αποκομμένοι από την κοινωνία.
Η Γιουσφί επισημαίνει επίσης ότι οι ράπερ εκφράζουν την παράδοση των μαλαματί του μεσαιωνικού Ισλάμ, αποδεικνύοντας τη σημασία της βαρβαρότητας ως στοιχείο ταυτότητας και αντίστασης. Αυτή η έννοια μετατρέπεται σε ηθική και αισθητική, προτρέποντας τις μη λευκές γυναίκες να αφηγηθούν τις δικές τους ιστορίες με συμπόνια, χωρίς να χρειάζεται να αποδεχτούν τους προκαθορισμένους ρόλους που τους επιβάλλει η κοινωνία.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
