Τα νέα φάρμακα για την παχυσαρκία, που έχουν αποκτήσει δημοτικότητα τα τελευταία χρόνια, «δεν είναι θαυματουργά και δεν πρέπει ποτέ να λαμβάνονται για αισθητικούς λόγους», προειδοποιεί η χημικός Svetlana Mojsov, μία από τους επιστήμονες που συμμετείχαν στην έρευνά τους.
Μαζί με δύο ακόμη ερευνητές, τους Joel Habener και Lotte Bjerre Knudsen, τιμήθηκαν με το βραβείο Lasker, που θεωρείται προάγγελος ενός Νόμπελ.
Η Svetlana Mojsov αναφέρει ότι «η μεγάλη επιτυχία είναι η δυνατότητα αντιμετώπισης της παχυσαρκίας», τονίζοντας τις παρενέργειες των φαρμάκων, κυρίως γαστρεντερικού τύπου. Η αποτελεσματικότητα των νέων φαρμάκων οφείλεται στην ανακάλυψη που μιμείται μία ορμόνη που εκκρίνεται από τα κύτταρα του γαστρεντερικού σωλήνα και ονομάζεται GLP-1.
Ο Joel Habener, ενδοκρινολόγος του Massachusetts General Hospital, ήταν ο πρώτος που ανίχνευσε την GLP-1 το 1982, ενώ η Mojsov αναγνώρισε την ενεργή ακολουθία της και απέδειξε την παρουσία της στο εντερικό σύστημα. Οι κλινικές δοκιμές αποκάλυψαν τυχαία ότι οι ασθενείς αδυνατίζουν, γεγονός που άλλαξε την αντίληψη για την παχυσαρκία και την GLP-1.
Οι φαρμακευτικές εταιρείες αντέδρασαν γρήγορα στην ανακάλυψη, με την Novo Nordisk να αναπτύσσει τεχνικές για τη διατήρηση της GLP-1 στον οργανισμό, οδηγώντας στην έγκριση του πρώτου φαρμάκου το 2010.
Αυτή η εξέλιξη έφερε επανάσταση στην αγορά, με άλλες εταιρείες, όπως η Eli Lilly, να αναπτύσσουν νέα σκευάσματα που συνδυάζουν την GLP-1. «Είναι πιθανό ότι θα φθάσουμε σε μία νέα γενιά φαρμάκων» που θα συνδυάζουν διαφορετικές ορμόνες, αναφέρει η Mojsov, προσθέτοντας ότι η GLP-1 μπορεί να έχει ευρύτερες εφαρμογές σε διάφορες ασθένειες.
Η ερευνητική δραστηριότητα συνεχίζεται, με υποσχέσεις για θεραπείες που αγγίζουν θέματα όπως η υπνική άπνοια, ο εθισμός και οι νευροεκφυλιστικές νόσοι.
