Αναδρομή στη ζωή και την καλλιτεχνική πορεία του Νικόλα Άσιμου, ενός ξεχωριστού μουσικοσυνθέτη. Στις 17 Μαρτίου 1988, ο τραγουδοποιός Νικόλας Άσιμος (Ασημόπουλος) εντοπίστηκε νεκρός από μία φίλη του στο μικρό μαγαζί που διατηρούσε, με δίσκους, βιβλία και μικροαντικείμενα, στην οδό Καλλιδρομίου 55 στα Εξάρχεια της Αθήνας. Είχε απαγχονιστεί και ήταν μόλις 39 ετών, με την ψυχική του κατάσταση να είναι εξαιρετικά εύθραυστη, σύμφωνα με τους οικείους του. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής, η αυτοκτονία του πιθανολογείται ότι συνέβη το βράδυ της 15ης Μαρτίου. Ο Άσιμος, μια ιδιότυπη μορφή της Αθήνας, γεννημένος στην Κρήτη το 1949, είχε μια εμφάνιση που θύμιζε το επαναστατημένο πνεύμα της δεκαετίας του ’60.
Δίπλα στη σορό του βρέθηκε ένα σημείωμα στο οποίο ανέφερε: «Είχα προβλήματα, με τα νοσοκομεία δεν μπόρεσα να τα ξεπεράσω για να δουλέψω όπως πρώτα. Δεν έχω παράπονα από κανέναν.» Παρά τη δραματική του κατάληξη, πολλοί χαρακτήρισαν την προσωπικότητά του ως ευαίσθητη και όχι τρελή, όπως υποστήριξε ο παραγωγός Αχιλλέας Θεοφίλου: «Αυτοκτόνησε όχι επειδή ήταν τρελός, αλλά επειδή ήταν πολύ ευαίσθητος».
Ο Νικόλας Άσιμος ήρθε στην Αθήνα από τη Θεσσαλονίκη το 1973 και ξεκίνησε τις μουσικοθεατρικές του εμφανίσεις σε μπουάτ και καφεθέατρα. Το 1975 κυκλοφόρησε τον δίσκο 45 στροφών «Ρωμιός – Μηχανισμός» και το μοναδικό άλμπουμ του, «Ξαναπές, Ο», το 1982, όπου συμμετείχαν η Χάρις Αλεξίου και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Ο Άσιμος, με το ανένταχτο και αντισυμβατικό πνεύμα του, επέλεξε να κυκλοφορεί τα τραγούδια του μέσω κασετών που ηχογραφούσε και πωλούσε ο ίδιος στους δρόμους της Αθήνας.
Ο Νικόλας Άσιμος αναγνωρίστηκε ως μια ιδιαίτερη φωνή της δεκαετίας του ’80, εκφράζοντας μέσα από τους στίχους του τις ανησυχίες και τα συναισθήματά του. Αντιμετώπισε κριτική από παλαιότερους δημιουργούς, αλλά πάντοτε εξέφραζε την αλήθεια του, χωρίς φόβο.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Άσιμος παρέμεινε πιστός στις αρχές του, δημιουργώντας μουσική που συνδυάζει την απλότητα με βαθιά συναισθηματικά νοήματα. Το πιο αγαπημένο του τραγούδι, «Το παπάκι», το έγραψε ως νανούρισμα για την κόρη του, καταφέρνοντας να συνδυάσει την τέχνη του με τις προσωπικές του εμπειρίες.
Βίντεο:
Πηγή περιεχομένου: in.gr
