Αναλύουμε τη δημοκρατία ως νοοτροπία και τρόπο ζωής, με βάση την επιφυλλίδα του Άγγελου Τερζάκη. Η δημοκρατία δεν περιορίζεται σε ένα πολιτικό σύστημα ή σε μια μέθοδο διακυβέρνησης, αλλά αποτελεί μία νοοτροπία και έναν τρόπο ζωής, όπως είχε σημειώσει ο αξέχαστος ιατρός και πολιτικός Σπύρος Δοξιάδης. Η εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας στη χώρα μας γιορτάστηκε επειδή ο λαός μας την αξίζει. Ωστόσο, αυτή η αποδοχή δεν αρκεί. Η δημοκρατία απαιτεί από τους πολίτες να αποδείξουν την αξία τους γι’ αυτήν, δηλαδή να τη δικαιώσουν. Απαιτεί υπευθυνότητα και συμμετοχή, μεταθέτοντας την ευθύνη από έναν ανεύθυνο ηγεμόνα στους πολίτες.
Σε αντίθεση με τα απολυταρχικά καθεστώτα, όπου οι πολίτες υποτάσσονται, στη δημοκρατία οι πολίτες αποκτούν δικαιώματα και ευθύνες. Η δημοκρατία διανοίγει προοπτικές αυτενέργειας, προϋποθέτει υπευθυνότητα και κοινωνική ωριμότητα. Για να ανθίσει, χρειάζεται να ξεχωρίζει από την οχλοκρατία και τις αντιφάσεις που προκύπτουν από την ανώριμη συμμετοχή του πλήθους.
Ο διάλογος, ο σεβασμός και η τόλμη της γνώμης είναι θεμελιώδεις αρχές που ενσαρκώνουν το δημοκρατικό ήθος και αναπτύσσονται από την παιδική ηλικία. Η δημοκρατία είναι ένα ευγενές πολίτευμα, προαπαιτούμενο για την πολιτισμική πρόοδο. Ο Σπύρος Δοξιάδης επισημαίνει την ανάγκη να διαχωριστεί η δημοκρατία από τις μαζικές αντιδράσεις και τις απολυταρχικές επιρροές, προκειμένου να ανθίσει.
Λίγες μέρες πριν, στις 8 Δεκεμβρίου 1974, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού ψήφισε υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας, σημειώνοντας την οριστική λύση του πολιτειακού ζητήματος της χώρας μας.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
