Ο αντίκτυπος της έμφυλης βίας στον κινηματογράφο: Από τη Στέλλα μέχρι τη Νικόλ Κίντμαν

Ο αντίκτυπος της έμφυλης βίας στον κινηματογράφο: Από τη Στέλλα μέχρι τη Νικόλ Κίντμαν

Η αναγνώριση και καταγγελία της έμφυλης βίας στον κινηματογράφο και την τηλεόραση αποτυπώνεται σε εμβληματικές παραγωγές. Η Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των γυναικών, κάθε 25η Νοεμβρίου, υπενθυμίζει μια από τις πιο διαδεδομένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με εκατομμύρια γυναίκες να βιώνουν καθημερινά βία. Σύμφωνα με έρευνες, σχεδόν μία στις τρεις γυναίκες αναφέρεται ότι έχει υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία από σύντροφο ή και τα δύο τουλάχιστον μία φορά στη ζωή της.

Η βία αυτή έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης και θέμα σε πολλές κινηματογραφικές παραγωγές, με στόχο να κοινωνήσουν το συνεχιζόμενο έγκλημα και να προκαλέσουν αφύπνιση. Αν και η βιομηχανία του θεάματος δεν φημίζεται για τα αντιπατριαρχικά της ένστικτα, υπάρχουν ταινίες και σειρές που αποτυπώνουν ωμά αυτή τη μάστιγα.

Η ταινία «Gaslight» (1944) του Τζορτζ Κιούκορ έκανε την αρχή, με την Ίνγκριντ Μπέργκμαν να υποδύεται μία γυναίκα που χειραγωγείται από τον σύζυγό της. Η Ίνγκριντ Μπέργκμαν αφηγείται την τραγική ιστορία της Πόλα, μιας γυναίκας που φτάνει στο σημείο της ψυχολογικής κατάρρευσης, αντιπροσωπεύοντας πολλές γυναίκες που υφίστανται βία.

Αναφορικά με την ταινία «Στέλλα», η Μελίνα Μερκούρη υποδύεται έναν θηλυκό χαρακτήρα που αντιστέκεται στις κοινωνικές προσδοκίες, εκπροσωπώντας ένα γυναικείο πρότυπο που ήταν ξένο στην ελληνική κοινωνία της εποχής. Στην αμερικανική σειρά «Big Little Lies», η Νικόλ Κίντμαν παρέχει μια ισχυρή απεικόνιση της ενδοοικογενειακής βίας, αμφισβητώντας τα κοινωνικά στερεότυπα και προβάλλοντας τις πολλές πτυχές της πατριαρχίας.

Η ζωή και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες της εποχής μας καταδεικνύονται μέσω αυτών των παραγωγών, επιστρατεύοντας μια ισχυρή φωνή κατά της βίας και της αδικίας.

Loading