Αναλύουμε τον ρόλο της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην διαμόρφωση της ελληνικής ταυτότητας στον σύγχρονο κόσμο. Ο Ελληνισμός έχει περάσει από πολλές φάσεις στην αναγνώριση της ενότητάς του κατά τη διάρκεια της ιστορίας του. Ξεκινώντας από την πόλη ως κεντρικό στοιχείο ταυτότητας, η πορεία του τον οδήγησε στη θεσμική ένωση των Ελλήνων μετά την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η οποία τελείωσε με την κατάληψη της Ελλάδας από τους Ρωμαίους. Αυτή την περίοδο, η ελληνική ταυτότητα αναδείχθηκε με πολιτιστικό περιεχόμενο, αντί φυλετικού. Ο όρος Ελληνισμός έχει πολιτισμικό περιεχόμενο και Έλληνες καλούνται οι μετέχοντες της ελληνικής παιδείας. Στον Μεσαίωνα εμφανίστηκαν τα πρώτα στοιχεία εθνικής ταυτότητας στους λαούς της Ευρώπης.
Η αλλαγή της ταυτότητας από Γένος σε Έθνος, όπως συνέβη μετά το 1830, επισημαίνει την απομάκρυνση από την Εκκλησία ως κέντρο αναφοράς και οδηγεί σε μία εθνική ταυτότητα που διαχωρίζει τον Έλληνα πολίτη από τους υπόλοιπους. Η ιστορία είναι αμείλικτη και η εθνική ταυτότητα προϋποθέτει διαχωρισμό των εθνών, σύνορα που προστατεύουν την ιδιαιτερότητα.
Σήμερα, η Ελλάδα αντιμετωπίζει την πρόκληση να διατηρήσει την πολιτιστική της ταυτότητα εν μέσω της παγκοσμιοποίησης. Οι δυνάμεις που επιδρούν στη νέα αυτή πραγματικότητα ενδέχεται να οδηγήσουν σε απορρόφηση του Ελληνισμού μέσα στην ευρωπαϊκή χοάνη. Μόνο μέσα από μια ισχυρή πνευματικότητα και τον επανακαθορισμό της ταυτότητάς μας μπορεί να επιτευχθεί η επιβίωση του Ελληνισμού, όπου η Ορθόδοξη Εκκλησία θα μπορούσε να διαδραματίσει καίριο ρόλο.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
