Ο ζυλ ντασέν μιλάει για την πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας, τη θεατρική ζωή και την επιστροφή των Ελγινείων. Στις 31 Μαρτίου 2008, ο αμερικανός σκηνοθέτης Ζυλ Ντασέν απεβίωσε σε ηλικία 97 ετών, αφήνοντας πίσω του μια πλούσια φιλμογραφία που περιλαμβάνει πάνω από είκοσι ταινίες, πολλές από τις οποίες έλαβαν εξαιρετικές κριτικές. Η ταινία του Ριφιφί βραβεύθηκε στο Φεστιβάλ Καννών το 1955, ενώ το Ποτέ την Κυριακή απέσπασε το Όσκαρ καλύτερου πρωτότυπου τραγουδιού. Η σύνδεσή του με την Ελλάδα, μέσα από τον γάμο του με την Μελίνα Μερκούρη, διαμόρφωσε τη ζωή και το έργο του για πολλά χρόνια στη χώρα αυτή.
Κατά τη διάρκεια συνέντευξης στο περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ τον Νοέμβριο του 1984, ο Ντασέν σχολίασε την έλλειψη θεατρικής δραστηριότητας στην Αθήνα, επισημαίνοντας ότι στην Ελλάδα υπάρχει πολύ ταλέντο, αλλά οι οικονομικές πιέσεις καθιστούν δύσκολη την ανάπτυξη του θεάτρου. Τόνισε την ανάγκη για υποστήριξη των πολιτιστικών δραστηριοτήτων και τις επιπτώσεις της φτώχειας στη διατήρηση της πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας.
Αναφέρθηκε επίσης στο θέμα της επιστροφής των Ελγινείων, σημειώνοντας την διεθνή υποστήριξη που υπάρχει για αυτή την υπόθεση και την αδιαφορία που υπάρχει στην Ελλάδα. Η κριτική του για τις πολιτιστικές προτεραιότητες του κράτους έδειξε ότι η πολιτιστική ζωή είναι εξίσου σημαντική με άλλες κοινωνικές ανάγκες.
Ο Ντασέν επισήμανε την τάση για επιστροφή στις παλιές ταινίες και την ανάγκη των ανθρώπων να βρουν την ελπίδα που χάθηκε, καταλήγοντας σε μια προσωπική εξομολόγηση για τις αλλαγές στη ζωή του και την εξέλιξή του ως καλλιτέχνης.
Βίντεο:
Πηγή περιεχομένου: in.gr
