Ανακαλύψτε τη νέα μετάφραση των Μεταμορφώσεων του Οβίδιου, ενός κλασικού έργου για την αλλαγή και τη διαχρονικότητα. Είναι περίπου 12.000 στίχοι γεμάτοι από περιγραφές μύθων, θεών που επεμβαίνουν στην ανθρώπινη ζωή, ανθρώπων που αλλάζουν μορφή, επικών μαχών και ερωτικών ιστοριών. Ωστόσο, όσον αφορά τη θεματική τους, οι Μεταμορφώσεις του Οβίδιου, οι οποίες εκτείνονται σε 15 βιβλία, μπορούν να θεωρηθούν ως ένα εκτενές σχόλιο στην ρήση του Ηράκλειτου ότι τα πάντα ρεί. Τίποτα δεν είναι σταθερό, όλα αλλάζουν και μεταμορφώνονται: η Ιστορία, η δόξα και η δύναμη, οι βεβαιότητες και οι ταυτότητες. Ο Οβίδιος επιτυγχάνει αυτό το συμπέρασμα μέσα από μια εντυπωσιακή πινακοθήκη των γνωστότερων ελληνορωμαϊκών μύθων, χρησιμοποιώντας ένα αφηγηματικό ύφος που έχει επηρεάσει συγγραφείς όπως ο Τσώσερ, ο Μίλτον και ο Σαίξπηρ.
Η αφορμή για την ανανέωση του ενδιαφέροντος για τη μυθολογία του Οβίδιου είναι η νέα μετάφραση του Θεόδωρου Παπαγγελή, ακαδημαϊκού και ομότιμου καθηγητή Λατινικής Φιλολογίας, η οποία πρόσφατα κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Gutenberg. Η μετάφραση παρουσιάζει το magnum opus του Ρωμαίου ποιητή με τη γνωστή φροντίδα στην ποιητική μορφή και τις γλωσσικές αναλογίες. Ο Οβίδιος, ο οποίος έζησε κατά τη χρυσή εποχή του Οκταβιανού Αύγουστου, τελικά εξορίστηκε στη Μαύρη Θάλασσα, γεγονός που προσδίδει μια πικρή ειρωνεία στα έργα του.
Ο Πόπλιος Οβίδιος Νάσων (43 π.Χ. – 17 μ.Χ.), όπως ήταν το πλήρες όνομά του, υπήρξε σύγχρονος των Βιργίλιου και Οράτιου, προερχόμενος από εύπορη οικογένεια πατρικίων που είχε ήδη μια μακρά ιστορία στην τάξη των ιππέων. Όταν εξορίστηκε, οι Μεταμορφώσεις είχαν σχεδόν ολοκληρωθεί. Το έργο αποτελεί μια εποποιία που ξεκινά από τη δημιουργία του κόσμου και φτάνει στην αποθέωση του Ιούλιου Καίσαρα και τις ευχές για μακροχρόνια διακυβέρνηση του Αυγούστου. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ενώ ο Οβίδιος υπερασπίζεται την έννοια της συνεχούς αλλαγής του σύμπαντος, κλείνει το έργο του με μια επιθυμία αθανασίας για τον εαυτό του και την Αυτοκρατορία.
Στις Μεταμορφώσεις, συνυπάρχουν ο Όμηρος, η Αινειάδα του Βιργίλιου και η ιστορία της Ρώμης, ενώ στο τελευταίο τμήμα του έργου κυριαρχεί η περιγραφή της πυθαγόρειας φιλοσοφίας. Οι ιστορίες του Οβίδιου, που φτάνουν τις 250, είναι ποικιλόμορφες, γεμάτες ευρηματικότητα και συναισθηματική ένταση, κρατώντας τον αναγνώστη πάντα κοντά στον αφηγητή.
Ο Οβίδιος, ακόμη και τον Όμηρο επιδιώκει να ξεπεράσει, εφαρμόζοντας μια δημιουργική προσέγγιση στο αφηγηματικό ύφος, προσφέροντας ποικιλία και βάθος στις ιστορίες του.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
