Ανακαλύψτε την ουσία του ρομαντισμού μέσα από τους Ύμνους στη νύχτα του Νοβάλις. Ο Τσαρλς Λαρμόρ επισημαίνει στη Ρομαντική κληρονομιά (εκδ. Πόλις, μτφ. Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου, 1998) ότι ο ορισμός της ουσίας του ρομαντισμού παραμένει προκλητικός. Πολλά στοιχεία της πολιτισμικής μας κληρονομιάς συνδέονται με τη διαμόρφωση της έννοιας του ρομαντικού και της στάσης μας απέναντί του. Ωστόσο, οι κύριοι εκπρόσωποι του κινήματος είναι γνωστοί και τα κείμενά τους αποτελούν οδηγό για την κατανόηση των ρομαντικών ιδεών, ειδικά από τα τέλη του 18ου αιώνα μέχρι τις αρχές του 19ου. Στο πλαίσιο αυτό, οι Ύμνοι στη νύχτα του Νοβάλις (1772 – 1801, Σαξονία) έχουν εξέχουσα θέση, καθώς η νέα μετάφραση από τον Γρηγόρη Βαλατσού, που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Στέγη, φέρνει στο προσκήνιο τη σημασία τους.
Η νέα έκδοση περιλαμβάνει τους έξι ύμνους που δημοσιεύτηκαν το 1800 στο περιοδικό Athenaeum του Βερολίνου, καθώς και το χειρόγραφο του 1799, που μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά. Το έργο αρχίζει με μία δοξολογία του φωτός, αλλά γρήγορα ο ποιητής στραφεί στην εκστατική σκοτεινιά. Στο έργο, ο Νοβάλις θρηνεί τη χαμένη αγαπημένη του και προσδιορίζει την βαθιά μελαγχολία που τον διακατέχει μπροστά στην απουσία της.
Οι Ύμνοι συμπυκνώνουν την επιθυμία των Ρομαντικών για μία ποίηση που αναδεικνύει τα πρωτόγνωρα και τα αρχέγονα συναισθήματα. Ο καλλιτέχνης μεταμορφώνει την έκφραση σε έκφραση του ίδιου του πνεύματος. Σύμφωνα με τον M.X. Έιμπραμς, η ποίηση είναι η αναπαράσταση του πνεύματος, του έσω κόσμου στην ολότητά του. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι πρώιμοι ρομαντικοί στη Γερμανία θεωρούν τη μουσική ως την ουσία του πνεύματος, αφήνοντας τον καλλιτέχνη ελεύθερο να εκφράσει την εσωτερική του ουσία.
Ο Νοβάλις προχωρεί στην περιγραφή ενός βάρδου που διασχίζει τον κόσμο, προσδιορίζοντας την ιδέα της ποιητικής επαφής με το αιώνιο. Ο ρομαντικός καλλιτέχνης αντιλαμβάνεται τον κόσμο σαν ποίημα, τονίζοντας ότι ο κόσμος πρέπει να ρομαντικοποιηθεί. Αυτό το πνεύμα δημιουργικής φαντασίας είναι αναγκαίο για να σχηματίσουμε την αίσθηση της πραγματικότητας. Με τους Ύμνους στη νύχτα, ο Νοβάλις δεν αποσκοπεί απλώς να ξεπεράσει τον επίγειο κόσμο, αλλά να ενσωματώσει αυτή την αίσθηση της πραγματικότητας.
Η προηγούμενη μετάφραση των Ύμνων από τον Κώστα Κουτσουρέλη για την Περισπωμένη, το 2011, προσφέρει επίσης σημαντική πηγή γνώσης, με τη δίγλωσση έκδοση και το επίμετρο του Λούντβιχ Τικ, συμπορευόμενο του Νοβάλις.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
