Η πρώτη γενετική ιστορία της Ρώμης έρχεται να επιβεβαιώσει μέσω του DNA ότι όντως όλοι οι δρόμοι κάποτε οδηγούσαν στην πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η οποία είχε αποτελέσει -όπως η σημερινή Νέα Υόρκη- ένα «χωνευτήρι» των πιο διαφορετικών λαών και πολιτισμών, πράγμα που ίσχυε αναπόφευκτα και για τα γονιδιώματα. Άνθρωποι από όλον τον αρχαίο κόσμο, πολλοί από αυτούς μετανάστες, συνωστίζονταν στους δρόμους της Ρώμης πριν 2.000 χρόνια, άλλοι από επιλογή και άλλοι με το… ζόρι, κάτι που άφησε αποτυπώματα στο DNA των Ρωμαίων, βεβαιώνει η νέα γενετική έρευνα, σύμφωνα με την οποία η συντριπτική πλειονότητα των μεταναστών προερχόταν από την Ανατολή (Ελλάδα, Κύπρο, Συρία, Λίβανο κ.ά.), καθώς η πρόσβαση μέσω της Μεσογείου ήταν πολύ πιο εύκολη από ό,τι μέσω των δύσβατων Άλπεων.
Η πιο ολοκληρωμένη μέχρι σήμερα ανάλυση της ιστορίας της Ρώμης σε γενετικό επίπεδο αποκαλύπτει ότι η πόλη είχε μία δυναμική πληθυσμιακή ιστορία ήδη από τη μεσολιθική εποχή πριν περίπου 12.000 χρόνια έως τη σύγχρονη εποχή. Στο αποκορύφωμα της δόξας και της επέκτασής της η Ρώμη διοικούσε μία έκταση που εκτεινόταν σε τρεις ηπείρους, περιλαμβάνοντας όλη τη Μεσόγειο και μία τεράστια περιοχή από τη Βρετανία έως το Ιράκ, όπου ζούσαν περίπου 70 εκατομμύρια Ευρωπαίοι, Μεσανατολίτες και Βορειοαφρικανοί.
