Προηγμένες θεραπείες mRNA υπόσχονται λύσεις για αθηροσκλήρυνση και αναπνευστική ανεπάρκεια, με προοπτικές για μελλοντικές εφαρμογές. Δύο νόσοι που προκαλούν εκατομμύρια θανάτους ετησίως, η αθηροσκλήρυνση και η αναπνευστική ανεπάρκεια που προκύπτει από λοιμώξεις, όπως η γρίπη, ενδέχεται να αντιμετωπιστούν μέσω νανοσωματιδίων που περιέχουν mRNA, σύμφωνα με προκαταρκτικές έρευνες. Οι δύο αυτές παθήσεις, παρά την επιφανειακή τους διαφορά, έχουν κοινό αίτιο: τη φλεγμονή των ενδοθηλιακών κυττάρων που περιβάλλουν τα αγγεία.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο έχουν ενσωματώσει τα μόρια mRNA σε νανοσωματίδια λιπιδίων, που είναι παρόμοια με αυτά που χρησιμοποιούνται στα εμβόλια mRNA κατά της Covid-19. Η θεραπεία με mRNA αναγκάζει τα κύτταρα να συνθέσουν πρωτεΐνες, των οποίων η παραγωγή έχει μειωθεί λόγω φλεγμονής.
Στην περίπτωση της αθηροσκλήρυνσης, στοχεύουν το γονίδιο της πρωτεΐνης PLP3, το οποίο σχετίζεται με τον μεταβολισμό των λιπιδίων. Όταν υπάρχει φλεγμονή, η έκφραση αυτού του γονιδίου μειώνεται, γεγονός που επιταχύνει τη συσσώρευση λιπαρών αποθεμάτων που μπορεί να προκαλέσουν έμφραγμα ή εγκεφαλικό. Στην περίπτωση της αναπνευστικής ανεπάρκειας λόγω λοίμωξης, τα νανοσωματίδια αυξάνουν τη σύνθεση της πρωτεΐνης KLF2, η οποία ελέγχει τη λειτουργία γονιδίων που επηρεάζονται από τη φλεγμονή.
Η έρευνα δείχνει ότι όταν χορηγήθηκαν σε ποντίκια μολυσμένα από τον ιό Η5Ν1 της γρίπης, η θεραπεία μείωσε τη ζημιά στους πνεύμονες και μείωσε κατά το ήμισυ τους δείκτες που προλέγουν τη σοβαρότητα της αναπνευστικής ανεπάρκειας. Ωστόσο, παραμένει αβέβαιο εάν οι πειραματικές θεραπείες θα αποδώσουν παρόμοια αποτελέσματα στον ανθρώπινο πληθυσμό, καθώς το RNA μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις του ανοσοποιητικού συστήματος σε μεγάλες δόσεις. Οι ερευνητές ελπίζουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα αυτό μέσω της χορήγησης μικρότερων δόσεων σε διαδοχικές ενέσεις.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
