Περισσότερα από ένα στα τέσσερα παιδιά σχολικής ηλικίας παρουσιάζουν προβλήματα όρασης, τα οποία συχνά δεν γίνονται αντιληπτά, δεν αντιμετωπίζονται κι έτσι επηρεάζονται αρνητικά όχι μόνο οι σχολικές επιδόσεις, αλλά και οι εξωσχολικές δραστηριότητες. Πώς μπορείτε, όμως, να καταλάβετε αν το παιδί σας αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα όρασης; Σύμφωνα με τον καθηγητή Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, χειρουργό-οφθαλμίατρο Δρ. Αναστάσιο-Ι. Κανελλόπουλο, οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν πως περίπου το 10% των παιδιών ηλικίας 2-5 ετών έχουν προβλήματα όρασης, για τα οποία όμως σπανίως παραπονούνται.
Συμπτώματα
«Σε αυτές τις ηλικίες πιθανές ενδείξεις οφθαλμολογικού προβλήματος είναι: Αλληθώρισμα, κλείσιμο ή κάλυψη του ενός ματιού, συχνό τρίψιμο των ματιών, ευαισθησία στο φως, δυσκολία στον συντονισμό ματιών-χεριών-σώματος όταν παίζει με μπάλα ή κάνει ποδήλατο, αποφυγή δραστηριοτήτων με χρώματα, και γενικώς δραστηριοτήτων που απαιτούν λεπτομέρεια και λεπτές κινήσεις. Το παιδί να κάθεται πολύ κοντά στην τηλεόραση ή να κρατάει πολύ κοντά στο πρόσωπό του το βιβλίο».
Σύμφωνα με τον Δρ. Κανελλόπουλο από τα έξι έως τα 18 το παιδί και ο έφηβος με αδιάγνωστο οφθαλμολογικό πρόβλημα μπορεί:
- να παραπονιέται ότι νιώθει κουρασμένος,
- να τρίβει συχνά τα μάτια του,
- να βλεφαρίζει πολύ ή να έχει δακρύρροια,
- να αποφεύγει το διάβασμα και άλλες δραστηριότητες που απαιτούν να κοιτάζει από κοντά αντικείμενα,
- να έχει συχνούς πονοκεφάλους,
- να κλείνει συχνά το ένα μάτι,
- να γέρνει το κεφάλι προς τη μία πλευρά όταν κοιτάζει κάτι,
- να σκύβει πολύ κοντά στο γραφείο του για να διαβάσει και να γράψει,
- να αναφέρει ότι βλέπει θολά ή διπλά,
- να αντιμετωπίζει δυσκολίες στο διάβασμα (να μπερδεύει ή να «χάνει» λέξεις, να διαβάζει αργά, να μην καταλαβαίνει τι διαβάζει),
- να δυσκολεύεται να θυμηθεί ό, τι διάβασε,
- να αποφεύγει τις δραστηριότητες που απαιτούν να κοιτάζει μακριά,
- να κάθεται πολύ κοντά στην τηλεόραση ή στον ηλεκτρονικό υπολογιστή.
«Αν δεν διαγνωστούν εγκαίρως και σωστά, τα προβλήματα όρασης μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα παρόμοια με αυτά της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας, όπως η διάσπαση της προσοχής και η μειωμένη συγκέντρωση», προειδοποιεί ο Δρ. Κανελλόπουλος.
