Content:
Αναλύουμε τη διαλεκτική του Πλάτωνα για το απόλυτο αγαθό και τη σύγκριση της ηδονής με τη φρόνηση.
Ο Φίληβος είναι ο πρώτος διάλογος του Πλάτωνα που εξετάζει τη φιλοσοφία μετά το τελευταίο ταξίδι του στη Σικελία. Το επίκεντρο του διαλόγου είναι η ηδονή, θέτοντας το μείζον ερώτημα σχετικά με το απόλυτο αγαθό και τον ανώτατο σκοπό της ζωής μας. Πρέπει να κατευθυνθούμε προς την ηδονή ή προς τη φρόνηση; Δηλαδή, είναι η υπέρμετρη χαρά και ευχαρίστηση ή μήπως η γνώση και ο νους;
Στον διάλογο συμμετέχουν ο Σωκράτης, ο Πρώταρχος και ο Φίληβος. Ο Φίληβος υποστηρίζει ότι το ανώτατο αγαθό είναι η απόλυτη ηδονή, ενώ ο Πρώταρχος αναλαμβάνει να υπερασπιστεί αυτή την άποψη, καθώς έχει μαθητεύσει δίπλα στον Γοργία. Η διερεύνηση του ζητήματος γίνεται μέσω των δύο βασικών στοιχείων της πλατωνικής διαλεκτικής, της διαίρεσης και της συναγωγής, προκειμένου να κατανοηθεί η συνεισφορά της ηδονής και της φρόνησης στην ευδαιμονία.
Ο Σωκράτης αναφέρει ότι η ηδονή έχει πολλές και διαφορετικές μορφές. Για να αποδείξει αυτόν τον ισχυρισμό, ζητά από τον Πρώταρχο να εξετάσουν τις ποικιλία των επιστημών, που αποδέχονται ως βάση για τη συζήτηση. Έτσι, και οι δύο έννοιες, η ηδονή και η φρόνηση, διαχωρίζονται και αναλύονται σε επιμέρους μορφές. Στην παρούσα ανάλυση, ο αναγνώστης καλείται να αναλογιστεί την αλληλεπίδραση ανάμεσα στις ηδονές και τις γνώσεις.
*Στη φωτογραφία του παρόντος άρθρου, ο Φίληβος του Πλάτωνα στην αγγλική (εισαγωγή μετάφραση σχόλια R. Hackforth, Cambridge University Press, 1972).*
Πηγή περιεχομένου: in.gr
