Αναζητώντας τη δημοκρατική αλλαγή και την κοινωνική εκπροσώπηση στην Ελλάδα. Στα πρόσφατα συλλαλητήρια για τα Τέμπη, αναδείχθηκε η κραυγή αγωνίας της κοινωνίας για δικαιοσύνη, αλήθεια και δημοκρατία. Ετέθη ένα αίτημα πολιτικής αλλαγής που ξεπερνά την κυβερνητική απλή διαχείριση. Η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με μια κρίση εμπιστοσύνης τόσο βαθιά, που δεν μπορεί να επιλυθεί με τις κλασικές διορθωτικές παρεμβάσεις. Όταν οι πολίτες απαιτούν ένα κράτος που να τους σέβεται και να μην συγκαλύπτει ευθύνες, δεν αρκούν οι προσφορές κάποιων οικονομικών ενισχύσεων, ακόμη και αν η ακρίβεια είναι ένας από τους λόγους της οργής τους.
Αυτό αποτυπώνει και την αδυναμία των κομμάτων της αντιπολίτευσης να κεφαλαιοποιήσουν τη δυσαρέσκεια της κοινωνίας. Η κοινωνία δεν αναζητά απλώς έναν κόμμα διαμαρτυρίας, αλλά ένα πολιτικό κίνημα που να μπορεί να διασφαλίσει βαθιές δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις και μια εναλλακτική πολιτική. Πολιτικοί σχηματισμοί που νομίζουν ότι είναι ισχυρά αντηχεία της διαμαρτυρίας σύντομα θα καταλάβουν ότι η επιρροή τους έχει περιορισμένα όρια, καθώς δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη για να φέρουν την αναγκαία δημοκρατική αλλαγή.
Η ανάγκη της κοινωνίας για «οξυγόνο» σε επίπεδο εκπροσώπησης υποδεικνύει την επιτακτική ανάγκη για αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό. Οι πολιτικοί ηγέτες και οι δυνάμεις που θα μπορούσαν να εκπροσωπήσουν τις απαιτήσεις της κοινωνίας είναι ανύπαρκτοι σήμερα. Οι δημοκρατικές δυνάμεις έχουν χάσει την ικανότητα να προσελκύουν ταλέντα και να ενεργοποιούν τη δημιουργικότητα που είναι απαραίτητη για τη βελτίωση της πολιτικής κατάστασης. Αυτός ο εκφυλισμός της πολιτικής εμπλέκει την κοινωνία σε μία διαρκή κρίση νομιμοποίησης, ενώ οι πολίτες συνεχίζουν να αναζητούν μια εκπροσώπηση που θα εκφράσει τις ανάγκες τους.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
