Ανάλυση της αντίδρασης της Δύσης στην πολιτική κατάσταση στην Τουρκία και την επιρροή του Ερντογάν. Τις τελευταίες ημέρες, από τη στιγμή που η Δημοκρατία του Ερντογάν στην Τουρκία προχώρησε στη σύλληψη του μεγαλύτερου πολιτικού του αντιπάλου, εκατομμύρια διαδηλωτές διαμαρτύρονται στους δρόμους. Η οργή του κόσμου ξεχειλίζει και το κράτος έχει εξαπολύσει δυνάμεις καταστολής εναντίον των διαδηλωτών, συμπεριλαμβανομένων δημοσιογράφων. Οι πολίτες αγωνίζονται για τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου και τα ίσα δικαιώματα, διακηρύσσοντας ότι η κατάσταση είναι πιο σοβαρή από την υπόθεση του Ιμάμογλου.
Ενώ η Τουρκία είναι ένα καζάνι που βράζει, οι ηγέτες της Ευρώπης τηρούν εκκωφαντική σιωπή. Η σύλληψη του Ιμάμογλου δεν είναι παρά η πιο κραυγαλέα πράξη καταστολής που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, με τους Ευρωπαίους ηγέτες να περιορίζονται σε ανώδυνες δηλώσεις. Η αμερικανική κυβέρνηση φαίνεται να αποφεύγει τη δημόσια κριτική, περιορίζοντας τον σχολιασμό σε γενικότητες που σχετίζονται με τη δίκαιη δίκη και τις δημοκρατικές διαδικασίες.
Η Δύση φαίνεται να διατηρεί μια πολιτική δύο μέτρων απέναντι στην Τουρκία, καθώς αυτή έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στο ΝΑΤΟ και θεωρείται σημαντικός εταίρος σε γεωπολιτικά ζητήματα. Ο Ερντογάν είναι στρατηγικός παίκτης για τη Δύση, συμμετέχοντας σε συζητήσεις που αφορούν την Ουκρανία, τη Μέση Ανατολή και άλλες περιοχές. Αυτή η κατάσταση φαίνεται να ενισχύει τις αυταρχικές του πρακτικές, καθώς η διεθνής κοινότητα συνεχίζει να τον αντιμετωπίζει με επιφυλακτικότητα, αλλά και με την αναγκαία συνεργασία.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει καταστήσει την Τουρκία ακόμη πιο πολύτιμο σύμμαχο για την Ευρώπη, ενώ οι επενδυτές φαίνεται ότι είναι οι μόνοι που μπορούν να περιορίσουν τις φιλοδοξίες του Ερντογάν, καθώς η αστάθεια στις αγορές δημιουργεί μεγάλες προκλήσεις για την τουρκική οικονομία. Ενδεικτικά, μετά τη σύλληψη του Ιμάμογλου, το κόστος δανεισμού της Τουρκίας αυξήθηκε, με τις χρηματοπιστωτικές αγορές να καταγράφουν σημαντική αναστάτωση.
Αυτό που γίνεται όλο και πιο σαφές είναι η προθυμία του Ερντογάν να οδηγήσει την Τουρκία προς την απολυταρχία, εγκαταλείποντας κάθε προσχηματικό πολιτικό ανταγωνισμό. Ο Soner Cagaptay, διευθυντής του Τουρκικού Ερευνητικού Προγράμματος στο Ινστιτούτο της Ουάσιγκτον, δηλώνει ότι δεν αναμένει καμία ουσιαστική επίκριση από την Ευρώπη ή τις ΗΠΑ.
Η τρέχουσα κατάσταση δείχνει ότι μόνο οι μαζικές διαμαρτυρίες και οι αντιδράσεις της αγοράς μπορούν να επηρεάσουν την κατεύθυνση της πολιτικής του Ερντογάν, όπως δήλωσε ο Cagaptay.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
