Υπάρχουν πλέον πολλές μελέτες που συγκλίνουν επιδημιολογικά και αιτιολογικά ότι η επιβάρυνση του εισπνεόμενου αέρα σχετίζεται με την ανάπτυξη παχυσαρκίας, τόσο σε ενήλικες όσο και σε εφήβους, αλλά και σε παιδιά. Και μάλιστα οι μελέτες δείχνουν ότι οι μικρότερες ηλικίες 2-5 ετών είναι και πιο ευάλωτες να πάρουν βάρος. Τα παραπάνω δηλώνει στο Πρακτορείο Fm ο αναπληρωτής καθηγητής Παθολογίας – Διαβήτη της Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, Παναγιώτης Χαλβατσιώτης, επικαλούμενος φετινές μετά αναλύσεις σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά. «Βρέθηκε ότι οι ατμοσφαιρικοί ρύποι, είτε σχετίζονται με οξείδια του αζώτου, οξείδια του θείου, -αυτά που καταστρέφουν ακόμα και τις Καρυάτιδες που είναι εκτεθειμένες στον αέρα- δεν χαλάνε μόνο το μάρμαρο, αλλά φαίνεται ότι επηρεάζουν και αυξάνουν κατά 28% την πιθανότητα να γίνει κάποιος παχύσαρκος, επειδή εισπνέει τους ατμούς των οξειδίων αυτών. Το όζον, το μονοξείδιο του άνθρακα, αλλά και κάποια αιωρούμενα μικροσωματίδια εισπνέονται, περνούν μέσα από τον πνεύμονα στη γενική κυκλοφορία και οδηγούνται σε όλα τα σημεία του σώματος, όπου και δημιουργούν προβλήματα, τα οποία μπορεί να οδηγήσουν από την ανάπτυξη της παχυσαρκίας μέχρι και σε κακοήθειες. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει προσδιορίσει ότι τα περισσότερα από αυτά τα αιωρούμενα μικροσωματίδια στις αστικές ζώνες είναι σε εξαπλάσια συγκέντρωση από αυτό που προβλέπεται.
Ποιες παθογένειες αναπτύσσουν τα μικροσωματίδια σε σχέση με την παχυσαρκία
Ποια είναι όμως τα προβλήματα που προκαλούν αυτά τα μικροσωματίδια που εισέρχονται στον οργανισμό σε σχέση με την παχυσαρκία; «Φαίνεται ότι το τελικό αποτέλεσμα όσον αφορά την παχυσαρκία είναι ότι το λίπος δεν αθροίζεται στους γλουτούς, αλλά στην κοιλιά. Έχουμε δηλαδή το φαινόμενο της κοιλιακής παχυσαρκίας, και επειδή επηρεάζεται και η ηπατική λειτουργία, έχουμε τη λεγόμενη λιπώδη εκφύλιση του ήπατος, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε στεατοηπατίτιδα (ανάπτυξη χρόνιας φλεγμονής στο ήπαρ). Τα μικροσωματίδια αυτά με το που θα μπουν στη γενική κυκλοφορία, φαίνεται ότι τροποποιούν το μεταβολισμό, αλλά και αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό. Οπότε έχουμε μια γενικότερη φλεγμονή στους ιστούς, αύξηση του οξειδωτικού στρες, γιατί όλα αυτά τα εισπνεόμενα σωματίδια λειτουργούν σαν εξωγενή οξειδωτικά σώματα. Είναι επόμενο να αναπτυχθεί ινσουλινοαντίσταση στους ιστούς, που είναι βασικό στοιχείο τόσο της παχυσαρκίας όσο και πολλών άλλων νοσημάτων, όπως π.χ. του διαβήτη ή του Αλτσχάιμερ. Επίσης, γνωρίζουμε ότι επηρεάζεται η αρτηριακή υπέρταση και η αναπνευστική λειτουργία (χρόνιοι πάσχοντες από ΧΑΠ έχουν επιδείνωση). Μην ξεχνάμε ότι όταν η ΕΜΥ ή οι υγειονομικές αρχές μάς λένε ότι η ατμόσφαιρα είναι επιβαρυμένη, καθόμαστε σπίτια μας. Αυτό σημαίνει ότι μειώνεται και η σωματική μας δραστηριότητα, που έμμεσα μειώνει και το ξόδεμα των θερμίδων, άρα αυξάνεται η εναπόθεση του λίπους στο σώμα μας.
Το 75% των κατοίκων στην Ελλάδα υπέρβαροι ή παχύσαρκοι – Η παχυσαρκία υπόλογη για 13 καρκίνους
Όσον αφορά την Ελλάδα, ο κύριος Χαλβατσιώτης επισημαίνει ότι το 75% των κατοίκων είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι και δυστυχώς στα παιδιά, σύμφωνα με την Eurostat, είμαστε πρωταθλητές. «Η παχυσαρκία είναι υπόλογη για 13 καρκίνους, υπέρταση, δυσλιπιδαιμία, σακχαρώδη διαβήτη, άπνοια, οστεοαρθρίτιδα, άγχος, κατάθλιψη, bulling στα παιδιά. Οπότε θα πρέπει να αντιμετωπιστεί δυναμικά, καθώς και όλα τα αίτια που την γεννούν, που δεν είναι μόνο ο ατμοσφαιρικός αέρας, αλλά και η κακή μας διατροφή». Σύμφωνα με τον ΠΟΥ και τις υγειονομικές αρχές, για να μειωθούν όλοι αυτοί οι ρύποι, θα πρέπει να σταματήσουμε την καύση των ορυκτών καυσίμων και να προσπαθήσουμε με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ώστε να μην επιβαρύνεται η ατμόσφαιρα.
«Το πρόβλημα της γης πλέον δεν είναι η πείνα, αλλά τα πολλά κιλά»
«Άλλα μέτρα που οφείλουν να πάρουν οι κυβερνήσεις είναι να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο, να έχουμε στοιχεία για κάθε περιοχή ξεχωριστά. Η τοπική αυτοδιοίκηση να βοηθήσει περιοχικά με τη μελέτη των στοιχείων και να εφαρμόσει τα μέτρα της πρόληψης, χρησιμοποιώντας όλα τα εργαλεία της προαγωγής υγείας. Όλοι εμείς να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας για ένα καλύτερο αύριο και να εξετάσουμε πώς με την καθημερινότητά μας επιδρούμε αρνητικά στο περιβάλλον. Κι έτσι δυσκολεύουμε το αύριο των παιδιών μας. Πίσω από την παχυσαρκία υποκρύπτονται πολλές ασθένειες, οι οποίες κοστίζουν είτε σαν φάρμακα, είτε σαν νοσηλείες, είτε σαν μείωση του προσδόκιμου επιβίωσης. Πλέον, οι περισσότεροι άνθρωποι στη γη είναι υπέρβαροι και όχι αυτοί που πεινάνε. Το πρόβλημα της γης πλέον δεν είναι η πείνα, αλλά τα πολλά κιλά και η επιβάρυνση της ατμόσφαιρας με τις αναγκαιότητες που δημιουργήσαμε τεχνητά, με την υπερβάλλουσα διατροφή».
