Ανάλυση της προπονητικής αστάθειας του Παναθηναϊκού και της ανάγκης για μια ενιαία ποδοσφαιρική φιλοσοφία. Όταν μια ομάδα δεν καταφέρνει να αποδώσει τα αναμενόμενα, είναι προφανές ότι ο προπονητής φέρει σημαντική ευθύνη. Η ευθύνη αυτή μπορεί να είναι μικρότερη ή μεγαλύτερη, ανάλογα με το χρονικό διάστημα που έχει αναλάβει και τις συνθήκες υπό τις οποίες ήρθε. Στην περίπτωση του Ρουί Βιτόρια, από την 1η Νοεμβρίου 2024, όταν υπέγραψε με τον Γιάννη Αλαφούζο για να αναλάβει τον Παναθηναϊκό, έχουν παρατηρηθεί σημαντικά λάθη στην προσέγγιση των αγώνων. Ο Πορτογάλος προπονητής διατηρεί μια συντηρητική στάση, κάτι που έγινε εμφανές στην ενδεκάδα που παρέταξε εναντίον της Λαμίας. Παράλληλα, καταλογίζεται ότι δεν έχει μπορέσει να εμφυσήσει στους παίκτες του τη νοοτροπία του νικητή, γεγονός που είχε σοβαρές συνέπειες.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η αποτυχία του Παναθηναϊκού δεν μπορεί να αποδοθεί αποκλειστικά στον Ρουί Βιτόρια. Η απουσία μιας κεντρικής ποδοσφαιρικής ιδέας, γύρω από την οποία θα κινηθεί το σύνολο του συλλόγου, αποτελεί το κύριο πρόβλημα. Από την ιδιοκτησία και τη διοίκηση μέχρι την ακαδημία, η έλλειψη ενός ενιαίου σχεδίου ενισχύει τις δυσλειτουργίες.
Η αλλαγή τεσσάρων προπονητών σε δεκατέσσερις μήνες στο Γεώργιος Καλαφάτης είναι μια ξεκάθαρη ένδειξη ότι δεν υπάρχει σταθερό μοντέλο για την ομάδα. Οι προπονητές, όπως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ο οποίος επικέντρωσε την εκπαίδευση στο οργανωμένο ποδόσφαιρο, ο Φατίχ Τερίμ που βασίστηκε περισσότερο στο ατομικό ταλέντο και ο Ντιέγκο Αλόνσο που προώθησε γρήγορη μετάβαση, παρουσιάζουν ποικιλία φιλοσοφιών. Αυτές οι αλλαγές έχουν υποχρεώσει τους ίδιους παίκτες να προσαρμοστούν σε διαφορετικά στυλ παιχνιδιού σε ένα πολύ σύντομο διάστημα.
Είναι σαφές ότι, αν ο Παναθηναϊκός δεν υιοθετήσει μια ενιαία ποδοσφαιρική στρατηγική, θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει κρίσεις και αλλαγές προπονητών, χωρίς ουσιαστική βελτίωση.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
