Ρένος Αποστολίδης και το βιβλίο του Ο Α2 αναδεικνύουν την ανθρώπινη φύση στον πόλεμο. Από τη δίνη του πολέμου αντλεί έμπνευση ο Ρένος Αποστολίδης στο νέο του βιβλίο, Ο Α2. Το έργο του εξερευνά την ανθρώπινη φύση στην πιο δραματική της μορφή, αυτή της εμφύλιας διαμάχης. Με το βιβλίο του, ο Αποστολίδης μας επαναφέρει στο κλίμα της Πυραμίδας 67, η οποία θεωρείται από τα σημαντικότερα επιτεύγματα της γενιάς του. Παρόλο που η συγκεκριμένη στάση ζωής δεν έχει λάβει την αναγνώριση που της αξίζει, η ευθύνη για την αδιαφορία αυτή δεν βαραίνει τον συγγραφέα, αλλά εμάς που έχουμε αποδεχθεί την επίδραση του περιβάλλοντος, επιτρέποντας την αδράνεια των αισθητηρίων μας.
Αναζητώντας το ανθρώπινο στοιχείο, ο Αποστολίδης παρουσιάζει έναν ήρωα που εκφράζει την ανάγκη του για ζωή και ελευθερία. Η δομή του βιβλίου του θυμίζει τον Αλέξη Ζορμπά, παρουσιάζοντας μια μοναδική μορφή που αμφισβητεί κάθε κανόνα που επιβάλλεται από τρίτους. Η ενδεχόμενη ενορχήστρωση των γεγονότων αποκαλύπτει πως οι ρηγματώσεις στην ανθρώπινη κοινωνία παραμένουν αναπόφευκτες, ανεξαρτήτως της φαινομενικής ομοιογένειας των καταστάσεων.
Ο ήρωας του Αποστολίδη, που αναζητά την αυτονομία του και αγωνίζεται ενάντια στους εξευτελισμούς που επιβάλλουν οι δυνάμεις κατοχής, βρίσκει τον δρόμο του στον ΕΛΑΣ, όχι λόγω των ιδεών του, αλλά μέσω τυχαίων περιστάσεων. Η ζωή του παίρνει μια δραματική τροπή με τον θάνατο της μητέρας του, γεγονός που τον μετατρέπει σε έναν εκδικητή. Ο Δεκέμβρης τον απομακρύνει από τους πρώην συμμάχους του, αλλά η προσωπική του ιστορία εξελίσσεται σε μια αγωνιώδη αναζήτηση της δικαιοσύνης.
Η προσέγγιση του Αποστολίδη στην ηρωική διάσταση της ύπαρξης αναδεικνύει έναν κόσμο γεμάτο αντιφάσεις και σκληρότητες, αλλά και μια ανθρώπινη ευαισθησία. Η συναισθηματική σύνθεση του ήρωα με τις δικές του αρχές καταδεικνύει ότι η αντίσταση δεν περιορίζεται μόνο σε εξωτερικούς εχθρούς. Η τέχνη του συγγραφέα μας προτρέπει να αναλογιστούμε τις ηθικές αξίες που πηγάζουν από τις επιλογές του κάθε ατόμου.
Η ισχυρή του αίσθηση της συνέπειας, ενδεχομένως και το απάνθρωπο που ενυπάρχει στη συμπεριφορά του ήρωα, καθιστούν την αναγνώριση του δύσκολη, αλλά και αναγκαία, απέναντι σε έναν κόσμο που φανερώνει την υποκρισία και την ανηθικότητα. Οι κρίσεις και οι στοχασμοί του αφηγητή ενδυναμώνουν τη σύνδεση του αναγνώστη με την ιστορία, φωτίζοντας την αναμέτρηση με τη ζωή στα πολεμικά χρόνια, και αποδεικνύουν πως οι ηρωικές φιγούρες μπορούν να ενσωματώνουν την αλήθεια της ανθρώπινης ύπαρξης.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
