Η ρωσική στρατιωτική παρουσία στη Συρία κρέμεται από μια κλωστή, με τον αντίκτυπο στην περιοχή να είναι καθοριστικός. Η στρατηγική θέση της Ρωσίας στη Μεσόγειο, η οποία έχει οικοδομηθεί κατά τα τελευταία 50 χρόνια σε συνεργασία με τη δυναστεία Ασαντ, είναι τώρα σε κίνδυνο. Το 1971, όταν ο Χαφέζ αλ-Ασαντ έγινε πρόεδρος της Συρίας, υπεγράφη μια συμφωνία με τη Σοβιετική Ένωση για τη μίσθωση του λιμανιού στο Ταρτούς, γεγονός που σφράγισε τη στρατηγική συνεργασία. Από τότε, η Ρωσία έχει δημιουργήσει στρατιωτικές βάσεις στη χώρα, με την αεροπορική βάση στο Χμεϊμίμ να είναι κρίσιμη για τη δραστηριότητά της στην περιοχή.
Η κατάσταση περιπλέκεται περαιτέρω μετά την πρόσφατη κατάρρευση του καθεστώτος Ασαντ. Αν και το Κρεμλίνο έχει μέχρι στιγμής αποφύγει μια άτακτη αποχώρηση, η στρατηγική επιρροή της στη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ είναι πιθανό να υποχωρήσει. Ο Βίκτορ Τσιρκόφ, διοικητής του ρωσικού ναυτικού, έχει δηλώσει στο παρελθόν τη σημασία των βάσεων αυτών για τη Ρωσία, και οι πρόσφατες εξελίξεις καταδεικνύουν ότι οι ρωσικές δυνάμεις είναι αντιμέτωπες με σοβαρές προκλήσεις.
Η ρωσική παρέμβαση στη Συρία το 2015 είχε ως στόχο να στηρίξει το καθεστώς Ασαντ και να επαναφέρει τη στρατηγική παρουσία της στη Μεσόγειο. Ωστόσο, οι δορυφορικές φωτογραφίες δείχνουν ότι οι ρωσικές ναυτικές δυνάμεις στο Ταρτούς έχουν απομακρυνθεί για λόγους ασφαλείας. Στο μεταξύ, η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ και άλλες ένοπλες ομάδες αναζητούν διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία, με στόχο τη διατήρηση της επιρροής τους στην περιοχή.
Ο Φρεντερίκ βαν Λόκερεν, πρώην αξιωματικός του βελγικού ναυτικού, τονίζει ότι η απώλεια των βάσεων θα έχει σοβαρές συνέπειες για τα ρωσικά σχέδια στην περιοχή, ιδίως στην ανατολική Μεσόγειο. Αν και η Ρωσία εξετάζει εναλλακτικές τοποθεσίες για να διατηρήσει τη ναυτική της παρουσία, η έλλειψη υποδομών θα καταστήσει την επιχείρηση αυτή δύσκολη. Η αεροπορική βάση Χμεϊμίμ επίσης φαίνεται να είναι υπό απειλή, με την πρόσβαση της Ρωσίας σε στρατηγικούς εφοδιασμούς να γίνεται πιο περιορισμένη.
Η επικείμενη απώλεια αυτών των στρατηγικών σημείων θα μπορούσε να περιορίσει τη ρωσική στρατηγική επιρροή στη Μεσόγειο και να επηρεάσει τις γεωπολιτικές ισορροπίες στην περιοχή.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
