Αναλύουμε την κλιμάκωση της έντασης στις συγκρούσεις της Συρίας και της Ουκρανίας, επισημαίνοντας τις επιδιώξεις των μεγάλων δυνάμεων. Νέα μέτωπα που ανοίγονται σε γωνιές του πλανήτη κλιμακώνουν την ένταση μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων που μοιάζουν διατεθειμένες να οδηγήσουν τα πράγματα σε εφιαλτικές εσχατιές. Στη Μέση Ανατολή, καθώς οι τζιχαντιστές συνεχίζουν να πολεμούν τις κυβερνητικές δυνάμεις στη Συρία, εξωτερικές δυνάμεις προετοιμάζονται για τις πιθανές συνέπειες σε περίπτωση κατάρρευσης του καθεστώτος Άσαντ.
Η Χεζμπολάχ, δεν είναι μόνο ένας πληρεξούσιος του Ιράν, αλλά και ένα κρίσιμο κομμάτι της ισχύος αλ-Άσαντ, το οποίο έχει αποδυναμωθεί από τον πόλεμο με το Ισραήλ. Εάν οι τζιχαντιστές φτάσουν στη Χομς και στα σύνορα του Λιβάνου, τότε η Χεζμπολάχ θα περιοριστεί σε μια λωρίδα του Λιβάνου και θα αποκοπεί από τον εφοδιασμό που της παρέχει το Ιράν.
Η Τουρκία επιδιώκει διαρκώς να αυξήσει τη μόχλευση της στον αλ-Άσαντ προκειμένου να ενισχύσει τη θέση της στην περιοχή και να ελέγξει καλύτερα τους Κούρδους αυτονομιστές. Από την τελευταία αναζωπύρωση της συριακής σύγκρουσης, χιλιάδες πρόσφυγες έχουν εγκαταλείψει τις ζώνες συγκρούσεων για να καταφύγουν στον βορρά, με νεότερες εκτιμήσεις να μιλούν για 120.000 πρόσφυγες που έχουν αναζητήσει ασφάλεια.
Καθώς οι εξελίξεις στις δύο χώρες συνδέονται μεταξύ τους, η κατάσταση παραμένει επισφαλής και οι συνέπειες είναι ορατές και σε άλλες περιοχές της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής, με τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ και την Τουρκία να διατηρούν κεντρικό ρόλο στις στρατηγικές εξελίξεις.
