Ανακαλύψτε την ιστορία πίσω από τον καλλιτέχνη του κιτς Τόμας Κινκέιντ και τις συνέπειες της μαζικής τέχνης. Η νέα ταινία ντοκιμαντέρ «Τέχνη για όλους» εστιάζει στη ζωή και την καριέρα του δημοφιλούς καλλιτέχνη του κιτς Τόμας Κινκέιντ. «Εδώ θα βάλω τα λεφτά της σύνταξής μου», λέει μια γυναίκα σε μια συγκλονιστική σκηνή από την ταινία, καθώς περιβάλλεται από αναπαραγωγές έργων του, που απεικονίζουν γοητευτικές εξοχικές κατοικίες και ειδυλλιακά τοπία. Αν αυτή η γυναίκα πραγματικά επένδυσε τις οικονομίες της στη μαζική τέχνη του Κινκέιντ, σήμερα ίσως να έχει μείνει χωρίς πόρους. Αυτή η σκηνή εκτυλίσσεται πριν από την αναπόφευκτη κατάρρευση της αυτοκρατορίας του καλλιτέχνη, που έρχεται καθώς η ζήτηση για τα υπερβολικά έργα του έχει κορεστεί και ο ίδιος στρέφεται σε καταχρήσεις προκειμένου να ανακουφιστεί από τους εσωτερικούς του δαίμονες.
Η ταινία αποκαλύπτει το φαινόμενο του Τόμας Κινκέιντ, τονίζοντας την εκτενή του επιτυχία σε γκαλερί, εμπορικά κέντρα και χιλιάδες προϊόντα που σχετίζονται με την τέχνη του. Οι δημιουργοί του ντοκιμαντέρ αναγνωρίζουν ότι η επιτυχία του Κινκέιντ υπήρξε, εν μέρει, μια μεγάλη απάτη. Ωστόσο, οι συνέπειες που υπήρξαν για τους επενδυτές της τέχνης του δεν αναλύονται επαρκώς. Η σκηνοθέτις Μιράντα Γιούσεφ προσπαθεί να διευρύνει την άποψη ότι ο Κινκέιντ ήταν ένας σπουδαίος, αλλά βασανισμένος καλλιτέχνης, υποστηρίζοντας ότι είχε αναλογίες με τον Άντι Γουόρχολ.
Το ντοκιμαντέρ αναλύει τη ζωή του Κινκέιντ μέσα από τη συνεργασία της οικογένειάς του, η οποία αποκαλύπτει τις αποτυχίες του ως σύζυγο, πατέρα και επιχειρηματία. Δεκαετίες μετά τον θάνατό του το 2012, τα μέλη της οικογένειας εκφράζουν τρυφερές αναμνήσεις και υπογραμμίζουν τις θλιβερές του πλευρές. Το ντοκιμαντέρ καταγράφει τη μετάβαση του Κινκέιντ από έναν αναγνωρίσιμο καλλιτέχνη σε μια φιγούρα του δημόσιου ενδιαφέροντος, προσελκύοντας την προσοχή των ευαγγελικών κοινοτήτων.
Ενώ η ταινία φέρνει στο φως την αμφισβητούμενη καλλιτεχνική κληρονομιά του Κινκέιντ, παραμένει σε αναζήτηση μιας ενιαίας εξήγησης σχετικά με την αξία της τέχνης του. Ο Philip Kennicott στην Washington Post αναφέρει ότι το έργο του Κινκέιντ δεν είναι αναγνωρίσιμο ως καλή τέχνη, αλλά και ότι τα χαρακτηριστικά που κάνουν το έργο του απαράδεκτο στην τέχνη έχουν επίσης εμφανιστεί σε έργα που πέρασαν την καλλιτεχνική κριτική.
Στο τέλος, το ντοκιμαντέρ καταδεικνύει την προοπτική ότι η «κακή τέχνη» μπορεί να έχει επιπτώσεις στις δημοκρατικές διαδικασίες, καθώς ο Κινκέιντ αντιπροσωπεύει μια συγκεκριμένη εποχή και πολιτισμική κατεύθυνση. «Η κακή τέχνη μπορεί να καταστρέψει τη δημοκρατία», καταλήγει ο Kennicott. Στην πραγματικότητα, η ταινία αναδεικνύει μια πιο ευρεία συζήτηση για την τέχνη και τις κοινωνικές δομές που διαμορφώνουν την αντίληψη του κοινού για αυτήν.
Βίντεο:
Πηγή περιεχομένου: in.gr
