Αναλύουμε την εξέλιξη της επιτήρησης με επίκεντρο την τεχνητή νοημοσύνη και τις συνέπειές της στην κοινωνία. Η εποχή της σύγχρονης επιτήρησης, με κυρίαρχη την τεχνητή νοημοσύνη, εξελίσσεται ραγδαία και αποκαλύπτει χαρακτηριστικά ενός σύγχρονου «πανοπτικού», όπως το είχε ορίσει ο Άγγλος φιλόσοφος Τζέρεμι Μπένθαμ το 1785. Σε ένα οργουελικό σενάριο, η συνεχής παρακολούθηση μπορεί να ερμηνευτεί ως φυλακή και όλοι οι πολίτες ως πιθανοί κρατούμενοι. Το φαινόμενο της επιτήρησης, αν και δεν είναι νέο, έχει προχωρήσει με τεχνολογίες που ενισχύουν τη δυνατότητα παρακολούθησης και καταγραφής.
Περιπτώσεις, όπως αυτή που αναφέρθηκε στην Καλιφόρνια το 2016, δείχνουν την επικίνδυνη σύνδεση μεταξύ αλγορίθμων και ποινικών ερευνών, όπου τα στοιχεία DNA και οι αλγοριθμικές αναλύσεις θολώνουν τη γραμμή μεταξύ αθωότητας και ενοχής. Η περίπτωση αυτή τονίζει την κοινωνική διαμάχη γύρω από τις γενετικές πληροφορίες και τις εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης στην καθημερινή ζωή.
Από κάμερες ασφαλείας στις ΗΠΑ μέχρι την παθητική παρακολούθηση μέσω κλιματιστικών μονάδων, οι νέες τεχνολογίες δημιουργούν ανησυχίες σχετικά με την ιδιωτικότητα και τη συγκατάθεση των πολιτών. Οι τεχνολογίες επιτήρησης και η συλλογή δεδομένων χωρίς συναίνεση συνθέτουν ένα αναδυόμενο τοπίο, όπου η κανονικοποίηση της παρακολούθησης μπορεί να μας οδηγήσει σε μια κοινωνία όπου η ιδιωτικότητα γίνεται πολυτέλεια.
Βίντεο:
Πηγή περιεχομένου: in.gr
