Η Θεοφανώ, η βυζαντινή αυτοκράτειρα, αποδεικνύει την πολυπλοκότητα της εξουσίας και των ανθρώπινων σχέσεων στον 10ο αιώνα. Στις 11 Δεκεμβρίου του 969, ο βυζαντινός αυτοκράτορας Νικηφόρος Φωκάς, γνωστός και για την στρατιωτική του καριέρα, δολοφονείται στην κρεβατοκάμαρά του. Κεντρικά πρόσωπα της σκευωρίας κατά του Νικηφόρου ήταν η σύζυγός του, Θεοφανώ, και ο εραστής της, στρατηγός Ιωάννης Τσιμισκής. Μετά τη δολοφονία του, ο Τσιμισκής καταλαμβάνει τον θρόνο. Η Θεοφανώ, που είχε υπάρξει σύζυγος του Ρωμανού, παρουσιάζεται από τους ιστοριογράφους ως μια γυναίκα που δεν δίστασε να οδηγήσει στον θάνατο οποιονδήποτε απειλούσε την εξουσία της.
Η Θεοφανώ αποκτά δύο γιους με τον Ρωμανό, ο οποίος πεθαίνει πρόωρα, δημιουργώντας έντονες υποψίες για το ρόλο της. Ο θάνατος του Ρωμανού και η νεαρή ηλικία των γιων της φέρνουν την εξουσία του Βυζαντίου στα χέρια της, μια κατάσταση που η ίδια γνωρίζει ότι δεν μπορεί να διαρκέσει. Η Θεοφανώ, χήρα του βασιλιά, αναγκάζεται να διορθώσει την κατάσταση και να παντρευτεί τον Νικηφόρο Φωκά για να διασφαλίσει την ασφάλεια των παιδιών της.
Η δυναμική της Θεοφανώς στα πολιτικά δρώμενα περιπλέκεται όταν ερωτεύεται τον στρατηγό Ιωάννη Τσιμισκή, με τον οποίο εξελίσσεται μια συμμαχία αντάξια στα πολιτικά παιχνίδια του Βυζαντίου. Μετά τη δολοφονία του Νικηφόρου Φωκά από τον Τσιμισκή και την πολιτική αλλαγή που ακολουθεί, η Θεοφανώ βλέπει τα όνειρά της να καταρρέουν και καταλήγει σε εξορία.
Η ιστορία της Θεοφανώς καταδεικνύει τις περίπλοκες σχέσεις εξουσίας και τα ανθρώπινα πάθη που κυριάρχησαν στη βυζαντινή αυτοκρατορία.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
