Θράσος Καστανάκης: Η συνείδηση της ελληνικής πεζογραφίας

Θράσος Καστανάκης: Η συνείδηση της ελληνικής πεζογραφίας

Ανακαλύψτε τη σημασία του Θράσου Καστανάκη στην ελληνική λογοτεχνία και τη διαχρονικότητα του έργου του. Μπροστά στον εμβληματικό τάφο του Θράσου Καστανάκη, αναλογίζομαι τι θα ήταν πιο κατάλληλο: να αφεθώ στις πλούσιες προσωπικές μνήμες ή να στραφώ σε μια γενικότερη οπτική, αναλύοντας την εποχή του; Επιλέγω, προς το παρόν, τη δεύτερη προσέγγιση, καθώς πιστεύω ότι αυτή θα μπορέσει να δικαιώσει καλύτερα την προσωπικότητα και το έργο του. Αυτός που με τη διαχυτική ζωντάνια του ήταν φτιαγμένος να στέκεται στο επίκεντρο ενός πνευματικού κύκλου, απομονώθηκε τελικά στο Παρίσι, εκεί κάτω στο στενόμακρο ισόγειο της rue Littré.

Ο Θράσος Καστανάκης, φοβάμαι, αδικήθηκε από την απόσταση. Η θέση του στο Παρίσι, που κάποτε φαινόταν προνομιακή, αποδείχτηκε μοιραία, ειδικά κατά την τελευταία φάση της ζωής του. Έχω την εντύπωση ότι ξεχάστηκε από πολλούς εδώ, περισσότερο από όσο ήταν φυσικό. Ενώ οι συνάδελφοί του τον εκτιμούσαν, οι νέοι λογοτέχνες που ήρθαν μετά την εποχή του δεν τον γνώρισαν ή δεν τον έζησαν. Οι νέοι, ό,τι κι αν λένε, δεν έχουν το αίσθημα της ιστορίας που γίνεται.

Στην τρίτη δεκαετία του 20ού αιώνα, ο Θράσος Καστανάκης κατάφερε να εκφράσει, έστω και για μια στιγμή, τη συνείδηση της ελληνικής πεζογραφίας. Παρά την σημερινή επικέντρωση στη μορφολογία και την πρωτοπορία, η πεζογραφία τότε σήμαινε κυρίως μια υπεύθυνη συνειδητοποίηση του κοινωνικού γίγνεσθαι. Όταν οι τότε νέοι λογοτέχνες ξύπνησαν στον κόσμο, βρέθηκαν μπροστά σε μια θλιβερή πραγματικότητα.

Ο Καστανάκης δεν υπηρέτησε ποτέ τη λογοτεχνία ως εμπορική πραμάτεια, αλλά υπήρξε το αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του κοσμοπολιτισμού στην ελληνική πεζογραφία. Ζούσε, αλλά ποτέ δεν αποδέχθηκε πλήρως το μοντέλο της ξένης λογοτεχνίας. Η επιταγή της συνέπειας ήταν μέσα μας άγρυπνη, δεσμευτική. Η τύχη του Καστανάκη, όπως και η τύχη της χώρας του, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένες.

Ο Θράσος Καστανάκης άφησε πίσω του ένα πλούσιο λογοτεχνικό έργο που περιλαμβάνει δεκαπέντε μυθιστορήματα και ογδόντα έξι διηγήματα. Θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς πεζογράφους του μείζονος ελληνισμού και οι συνεισφορές του στην ελληνική λογοτεχνία παραμένουν διαχρονικές και επίκαιρες.

Πηγή περιεχομένου: in.gr

Loading

Play