Το βραβευμένο βιβλίο του Νέιθαν Θρολ αποτυπώνει μια πολυπαραγοντική τραγωδία στη ζωή των Παλαιστινίων και των Ισραηλινών. Υπάρχουν βιβλία που διαθέτουν συναισθηματική νοημοσύνη; Που μπορούν να υποδείξουν μία διαδρομή προς το συναίσθημα -χωρίς να καταλήγουν συγκινητικά- την ίδια στιγμή που στηρίζονται στον ορθολογισμό; Οι σκέψεις αυτές επανέρχονταν συνεχώς κατά την ανάγνωση του νέου τίτλου από τις εκδόσεις Δώμα: το Μία μέρα της ζωής του Άμπεντ Σαλάμα (σε μετάφραση της Δέσποινας Κανελλοπούλου, η οποία καταφέρνει να αποδώσει όρους και αποχρώσεις για ένα de facto γλωσσικό συνονθύλευμα).
Η ημέρα του τίτλου θα ήταν κανονικά μια ημέρα όπως οι άλλες. Αλλά πού; Σε μια περιοχή της Ιερουσαλήμ, τον Δρόμο του Τζάμπα, κοντά στη συνοικία Ανάτα. Σε ένα μέρος δηλαδή όπου η βία αποτελεί καθημερινότητα και ταυτόχρονα ιστορική συνθήκη. Εκεί όπου τα διαφορετικά τοπόσημα ορίζονται από το μεγαλύτερο δημόσιο έργο στην ιστορία του Ισραήλ: το Τείχος που διχάζει και αποκλείει. Έστω κι έτσι, η ημέρα στη ζωή του Παλαιστίνιου της Δυτικής Όχθης, Άμπεντ Σαλάμα και της συζύγου του, Χάιφα, καταλήγει σε τραγωδία. Ήταν 15 Φεβρουαρίου 2012, όταν ο 5χρονος γιος τους Μιλάντ (που σημαίνει γέννηση) ανέβηκε στο λεωφορείο του ιδιωτικού σχολείου για την προγραμματισμένη εκδρομή. Λίγο αργότερα δεκάδες άνθρωποι σπεύδουν στο σημείο όπου το λεωφορείο ανατρέπεται από διερχόμενη νταλίκα για να αναζητήσουν επιζώντες.
Ο αμερικανός δημοσιογράφος Νέιθαν Θρολ, ο οποίος ζει στην Ιερουσαλήμ και για το βιβλίο αυτό κέρδισε το φετινό βραβείο Πούλιτζερ (Γενικής Τεκμηριογραφίας), αναλαμβάνει να ανασυστήσει για χάρη του αναγνώστη το χρονικό μιας πολυπαραγοντικής τραγωδίας (για την οποία ο πειρασμός να χαρακτηριστεί προαναγγελθείσα είναι μεγάλος). Στην ανάλυσή του η περίφημη τυχαιότητα, που κρατάει εννοιολογικά από τον Θουκυδίδη, συνδέεται με τους μηχανισμούς της καταστολής και του εποικισμού, αλλά και τη μεγάλη εικόνα μίας διαχρονικής σύγκρουσης ανάμεσα σε φανατισμούς. Καταγράφοντας τις ιστορίες των δεκάδων εμπλεκομένων -από τους πενθούντες συγγενείς έως τον Παλαιστίνιο και Ισραηλινό διασώστη- ο Θρολ αναδεικνύει τις εξουσιαστικές δομές που ορίζουν τη ζωή στη Δυτική Όχθη.
Από το προσωπικό οδηγείται στο πολιτικό. Από τις ρωγμές μίας ειδησεογραφικής περιγραφής ανοίγει ένα σύμπαν εισάγοντάς μας στη χωροταξία της βίας. Και το κάνει χωρίς να διδάσκει, να επιμερίζει ευθύνες ή να αθωώνει τους ευάλωτους. Αν από τη μία πλευρά το παλιό πέτρινο τέμενος μετατρέπεται ανερυθρίαστα σε στέκι Ισραηλινών στρατιωτών με αποτσίγαρα και άδεια μπουκάλια, από την άλλη οι αδύναμοι της εξίσωσης αποδέχονται ποικίλους εσωτερικούς ανταγωνισμούς.
