Το κακοήθες μελάνωμα που αναπτύσσεται πάνω από το λαιμό έχει μεγαλύτερες πιθανότητες εξάπλωσης συγκριτικά με τις περιπτώσεις που αυτό αναπτύσσεται κάτω από το λαιμό, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Στο πλαίσιο της συγκεκριμένη μελέτης, που παρουσιάστηκε χτες στο 28ο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Δερματολογίας και Αφροδισιολογίας, στη Μαρδίτη της Ισπανίας, παρατηρήθηκαν για μία περίοδο έξι μηνών 45 νεοδιαγνωσθέντες ασθενείς με κακοήθες μελάνωμα. Αυτοί χωρίστηκαν σε δύο ομάδες ανάλογα με το αν είχαν μελάνωμα πάνω ή κάτω από το λαιμό. Στόχος της έρευνας ήταν να διαποιστωθεί ποιος τύπος καρκίνου είχε μεγαλύτερες πιθανότητες να κάνει μετάσταση (δηλαδή να εξαπλωθεί και σε άλλα όργανα).
Οι μελετητές χρησιμοποίησαν τη μέθοδο της αξονικης τομογραφίας προκειμένου να ταυτοποιηθούν οι όγκοι. Εκείνοι που είχαν όγκο σταδίου Τ2α (σ.τ.σ: όγκος μεγαλύτερος από 3 αλλά μικρότερος από 4 εκατοστα) υποβλήθηκαν επίσης σε βιοψία λεμφαδένων για να διερευνηθεί η έκταση της νόσου.
Διαπιστώθηκε ότι μόνο σε έναν από τους 37 ασθενείς με κακοήθες μελάνωμα κάτω από το λαιμό ο καρκίνος είχε κάνει μετάσταση στους λεμφαδένες, αριθμός που ισοδυναμεί με ένα ποσοστό 2,7%. Από την άλλη, δύο από τους οχτώ (25%) ασθενείς με κακοήθες μελάνωμα πάνω από το λαιμό είχαν καρκίνο και στους λεμφαδένες. Επίσης, φάνηκε ότι αυτοί που είχαν κακοήθες μελάνωμα πάνω από το λαιμό διέτρεχαν μεγαλύτερο κίνδυνο ο καρκίνος να εξαπλωθεί στο δέρμα τους συγκριτικά με εκείνους που είχαν κανοήθες μελάνωμα κάτω από το λαιμό.
Το κακοήθες μελάνωμα είναι ο πιο επικίνδυνος τύπος καρκίνου του δέρματος, εξελίσσεται πολύ γρήγορα και γίνεται όλο και πιο γνωστός τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα στους πιο νέους ανθρώπους. Από τη στιγμή που το κακοήθες μελανωμα πλήττει βαθύτερα το δέρμα ή κάνει μεταστάσεις σε άλλα όργανα είναι πολύ δύσκολο να θεραπευτεί και μπορεί να αποβεί θανατηφόρο.
Το μελάνωμα συνδέεται με μεταλλάξεις στο γονίδιο BRAF V600. Οι μεταλλάξεις αυτές επηρεάζουν την παραγωγή της πρωτεϊνης BRAF, με αποτέλεσμα τα κύτταρα να μεγαλώνουν γρηγορότερα.
Η επιβεβαίωση της σύνδεσης αυτής της γονιδιακής μετάλλαξης με το κακοήθες μελάνωμα συνέβαλε στην ανάπτυξη νέων θεραπευτικών προσεγγίσεων.
“Η κατανόηση του ρόλου που παίζει η θέση του μελανώματος μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό και τη θεραπεία της νόσου”, δήλωσε ο Μοχάμεντ Ελ Αμπάντι επικεφαλής συντάκτης της μελέτης από το Νοσοκομείο του Γούλβερχαμπτον της Βρετανίας.
