Η ιστορία της Πάμελα Χάριμαν, μίας πρωταγωνίστριας της πολιτικής σκηνής κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Θα μπορούσαμε να την αποκαλέσουμε με τα έξι ονόματά της: Pamela Beryl Digby Churchill Hayward Harriman, μια Βρετανίδα αριστοκράτισσα που κατέληξε παίκτρια της εξουσίας στην Ουάσινγκτον και πρέσβειρα των ΗΠΑ στη Γαλλία. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, γευμάτισε, δείπνησε και αποπλάνησε σημαντικούς Αμερικανούς, κερδίζοντας τους στον βρετανικό αγώνα κατά των Ναζί. Η επιρροή της επεκτάθηκε περαιτέρω, καθώς συναναστράφηκε με δημόσια πρόσωπα όπως οι Κένεντι, ο Μπιλ Κλίντον, ο Νέλσον Μαντέλα και ο Τρούμαν Καπότε, ο οποίος τελικά τη σατίρισε στη μυθοπλασία του.
Έχουν περάσει περισσότερα από 27 χρόνια από τότε που η Πάμελα Χάριμαν υπέστη θανατηφόρα εγκεφαλική αιμορραγία, ωστόσο παραμένει μια διχαστική προσωπικότητα, όπως αποδεικνύεται από τις ποικίλες αντιδράσεις στη νέα βιογραφία της Σόνια Πουρνέλ, *Kingmaker: Pamela Harrimans Astonishing Life of Power, Seduction, and Intrigue*. Για ορισμένους, το βιβλίο διαβάζεται ως αποτίμηση μιας σημαίνουσας ζωής που έζησε με τόλμη και φιλοδοξία, ενώ άλλοι το βρίσκουν αδικαιολόγητα εγκωμιαστικό για μια γυναίκα που χρησιμοποίησε το σεξ για να προωθήσει τον εαυτό της. Κανείς δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να δει την πολιτική τόσο πολύ από μέσα όσο εγώ, υποστήριξε η ίδια σε ομιλίες της.
Η Πάμελα έφτασε στην πολιτική σκηνή καθώς ο πεθερός της έγινε πρωθυπουργός, συμπληρώνοντας: Ο Τσώρτσιλ χρειαζόταν επειγόντως υπερατλαντική βοήθεια, η οποία δεν ερχόταν αμέσως. Παράλληλα, γνώριζε το διακύβευμα του πολέμου και διασφάλισε τη βοήθεια από τους Αμερικανούς, επηρεάζοντας έτσι σημαντικά τις πολιτικές εξελίξεις.
Η Πάμελα γνώριζε ότι έπρεπε να διατηρήσει κοντά της πρόσωπα-κλειδιά στην εξουσία και δελεάζοντας τον πρώτο απεσταλμένο του Ρούσβελτ στη Βρετανία, τον Χάρι Χόπκινς, κέρδισε μια θέση φιλοξενούμενης στις πολιτικές συναντήσεις.
Διαζευγμένη μετά τον πόλεμο, η Πάμελα ανέπτυξε δεσμούς με πλούσιους άνδρες, αποτελώντας αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνικών κύκλων της υψηλής κοινωνίας. Όταν παντρεύτηκε τον Άβερελ Χάριμαν, έγινε παίκτρια της εξουσίας στην Ουάσινγκτον, υποστηρίζοντας υποψηφίους του Δημοκρατικού Κόμματος και κερδίζοντας το σεβασμό τους.
Αυτή η ισχυρή τρίτη πράξη κορυφώθηκε με τον διορισμό της ως πρέσβειρας στη Γαλλία από τον Κλίντον. Παρά την αφοσίωσή της, οι άντρες κριτικοί συνεχίζουν να την υποτιμούν, υπογραμμίζοντας τις προκαταλήψεις που υπήρχαν γύρω από το ρόλο της στη πολιτική.
