Αναλύουμε τη στρατηγική των Ευρωπαίων ηγετών για την άμυνα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν. Τη Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου, ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν συγκάλεσε έκτακτη σύνοδο κορυφής με μερικούς από τους Ευρωπαίους ηγέτες, προκειμένου να ενεργοποιήσει την ευρωπαϊκή στρατηγική. Ωστόσο, το κυριότερο ζήτημα παραμένει: οι Ευρωπαίοι επιδιώκουν πρωτοβουλίες που είναι εκ των πραγμάτων αδύνατες να υλοποιηθούν χωρίς τη στήριξη των ΗΠΑ. Ο Μακρόν, φυσικά, ελπίζει ότι οι ηγέτες των άλλων μεγάλων ευρωπαϊκών κρατών θα στηρίξουν τη δική του πρόταση για τη δημιουργία γαλλικών και ευρωπαϊκών ειρηνευτικών στρατευμάτων.
Επιπλέον, ο Μακρόν προτρέπει τους Ευρωπαίους να αναπτύξουν τις δικές τους ένοπλες δυνάμεις και στρατιωτικές βιομηχανίες, μια επιδίωξη που εντούτοις αναδεικνύει τις προκλήσεις που κρύβει μια τέτοια ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Σύμφωνα με τον ανατόλ Λίβεν, η πρόταση του Μακρόν αποκαλύπτει τις δυσκολίες αυτής της προσπάθειας και οι Ευρωπαίοι παραμένουν αιχμάλωτοι στις αντιφάσεις τους.
Η κατάσταση της βρετανικής αμυντικής βιομηχανίας ενισχύει περαιτέρω τις αμφιβολίες σχετικά με την ανεξαρτησία μιας ενδεχόμενης ευρωπαϊκής άμυνας, δεδομένου ότι οι βρετανικές ένοπλες δυνάμεις αντιμετωπίζουν σοβαρές ελλείψεις και βλάβες. Όπως σημειώνει ο Λίβεν, η βρετανική βιομηχανία είναι κρίσιμη για την υποστήριξη του στρατιωτικού τομέα, γεγονός που εγείρει ερωτήματα σχετικά με τις προθέσεις των Ευρωπαίων να συνεργαστούν στην άμυνα.
Η πρόταση αύξησης των στρατιωτικών δαπανών από την κυβέρνηση Τραμπ, που υποστηρίζεται από τον Μακρόν και τον Στάρμερ, προϋποθέτει ένα συνδυασμό αυξημένων φόρων και περικοπών σε κοινωνικούς τομείς, την ώρα που η κοινωνική δυσαρέσκεια είναι ήδη έντονη. Η αύξηση των αμυντικών δαπανών ενδέχεται να οδηγήσει σε πολιτικές δυσκολίες και εκλογικές ήττες.
Εν τω μεταξύ, η συζήτηση περί αποστολής ευρωπαϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία δείχνει πάλι τις εσωτερικές αντιφάσεις των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Καθώς ο Στάρμερ πρότεινε τη συμμετοχή δυνάμεων στην Ουκρανία, ακολούθησε η επαναφορά του σε θέσεις που δείχνουν την αναγκαιότητα αμερικανικής στήριξης.
Οι τρέχουσες πολιτικές αλλαγές στην Ευρώπη οδηγούν σε αυξανόμενες αβεβαιότητες και καθιστούν απίθανο οι επόμενες κυβερνήσεις να τηρήσουν τις στρατηγικές δεσμεύσεις που εκφράζονται σήμερα. Το πολιτικό κέντρο στη Γερμανία συνεχώς συρρικνώνεται, και η κατάσταση στην Ουκρανία δείχνει πόσο περίπλοκες είναι οι συνθήκες. Η γενική σύγχυση σχετικά με την ευρωπαϊκή στρατηγική και την εσωτερική πολιτική απλώς αποδεικνύει ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί πρέπει να αναζητήσουν το δρόμο τους, μακριά από την εξάρτηση από τις ΗΠΑ.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
