Το άρθρο αναλύει την ακύρωση προβολής της ταινίας λόγω αντιδράσεων για την σκηνή βιασμού της Μαρίας Σνάιντερ. Το «Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι» αναζωπυρώνει τις συζητήσεις περί ηθικής και συναίνεσης, μισό αιώνα μετά την αρχική του κυκλοφορία. Η Γαλλική Ταινιοθήκη στο Παρίσι προχώρησε στην ακύρωση της προβολής της ταινίας έπειτα από σφοδρές διαμαρτυρίες οργανώσεων που υποστηρίζουν τα δικαιώματα των γυναικών, οι οποίες καταδίκαζαν την επιλογή της προβολής.
Η ταινία περιλαμβάνει μια διαβόητη σκηνή βιασμού που γυρίστηκε χωρίς τη συγκατάθεση της ηθοποιού Μαρίας Σνάιντερ. Σύμφωνα με την δήλωση του διευθυντή της Cinémathèque, Frédéric Bonnaud, η απόφαση για την ακύρωση ελήφθη λόγω απειλών που προήλθαν από ομάδες διαμαρτυρίας. «Είμαστε κινηματογραφική αίθουσα, όχι φρούριο. Δεν μπορούμε να παίρνουμε ρίσκα με την ασφάλεια του προσωπικού και του κοινού μας», δήλωσε.
Η συγκεκριμένη σκηνή γυρίστηκε όταν η Σνάιντερ ήταν μόλις 19 ετών και προκάλεσε αντιδράσεις ήδη από τη δεκαετία του 1970, καθώς η ίδια είχε αναφέρει ότι αισθάνθηκε κακοποιημένη κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Ο Μπερτολούτσι, σκηνοθέτης της ταινίας, είχε παραδεχθεί ότι η Σνάιντερ δεν είχε ενημερωθεί για τη συγκεκριμένη σκηνή, ενώ υποστήριξε ότι επιδίωξε να αποτυπώσει την αυθόρμητη αντίδραση της ηθοποιού. Ωστόσο, η αναγνώριση της βίας που υπήρξε στις διαδικασίες της ταινίας δεν έχει αποκαταστήσει την εικόνα που έχει η ταινία στην κοινότητα σήμερα.
Η ταινία, που ολοκληρώθηκε το 1972, θεωρείται κομβική στην ιστορία του κινηματογράφου, αν και οι εξελίξεις γύρω από την κυκλοφορία της αναδεικνύουν την ανάγκη για επαναξιολόγηση του παρελθόντος και του τρόπου που αντιμετωπίζονται τέτοια ζητήματα στην τέχνη.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
