Της Ολίνας Καρβουνιάρη
Βελίνα… μου συστήθηκε! Τη γνώρισα σ΄ένα ταξίδι μου στη Σκύρο, στο κατάστημα που διατηρεί με είδη ένδυσης, υπόδησης και αξεσουάρ. Το όνομά της μοναδικό, ξεχωριστό όπως και η ζωή της. Μου έκανε φοβερή εντύπωση, δεν είχα ξανακούσει το συγκεκριμένο όνομα.
«Αλήθεια, από πού προέρχεται το όνομά σου;» τη ρώτησα.
«Από το αντιτορπιλικό “ Βέλος”», μου απάντησε με μια έκδηλη συγκίνηση.
Ηταν πριν από 37 χρόνια, στις 23 Μαρτίου 1982, όταν η μοίρα ένωσε για πάντα το αντιτορπιλικό “ Βέλος” με τη μητέρα της Βελίνας, τη Μαρία Ορφανού.
Η Βελίνα Ορφανού, αφηγείται στο περιοδικό “ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ” του ΑΠΕ-ΜΠΕ την ομολογουμένως συγκινητική προσωπική της ιστορία επισημαίνοντας πως δεν θα ερχόταν στη ζωή, αν το πλήρωμα του “ Βέλους”, με τις εντολές του τότε κυβερνήτη του Προκόπη Σωτηριάδη δεν κατέβαλε τεράστιο αγώνα για να “ δαμάσει” τα κύματα και να μεταφέρει την εγκυμονούσα Μαρία από την Σκύρο στον Πειραιά για να γεννήσει.
Μάχη με τα κύματα
Οταν το “ Βέλος” έλαβε σήμα να προσεγγίσει στα Λινάρια της Σκύρου για να παραλάβει την ετοιμόγεννη γυναίκα, στην περιοχή έπνεαν άνεμοι εντάσεως 10 μποφόρ. Μέσα στις ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, η Μαρία μεταφέρθηκε στο αντιτορπιλικό με ένα καΐκι και χάρη στις ηρωικές προσπάθειες του κυβερνήτη και του πληρώματος, το πλοίο έφθασε τελικά στον Πειραιά.
“ Στα ανοικτά του κάβο Ντόρο, οι κάνες των πυροβόλων άγγιξαν την θάλασσα” θυμάται χαρακτηριστικά και τα περιγράφει σε ανάρτησή του στο F/B ένα από τα μέλη του πληρώματος που υπηρέτησε στο “ Βέλος” και έζησε την ένταση εκείνων των ωρών.
Και το όνομα αυτής…
Το όνομα της νεογέννητης αποφασίστηκε σχεδόν από κοινού: Κυβερνήτης, πλήρωμα και μητέρα θεώρησαν ότι αποτελούσε μεγάλη χαρά και τιμή αλλά και ένδειξη ευγνωμοσύνης το κοριτσάκι να να βαπτιστεί Βελίνα. Έτσι κι έγινε!
Η Βελίνα, όπως ανέφερε μιλώντας στο περιοδικό ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ του ΑΠΕ-ΜΠΕ, διατηρεί όλα αυτά τα χρόνια επικοινωνία με τον νονό της, τον τότε κυβερνήτη Προκόπη Σωτηριάδη. Μάλιστα έχει επισκέφθηκε το αντιτορπιλικό στη μαρίνα του Φλοίσβου μαζί με τον σύζυγό της.
Κι όπως η ίδια έμαθε για την ξεχωριστή ιστορία τους από τις αφηγήσεις της μητέρας της, τώρα με τη σειρά της την αφηγείται στη δική της κόρη, την πεντάχρονη Αθανασία.
Τον Σεπτέμβριο που μας πέρασε η Βελίνα και η οικογένεια της συναντήθηκαν στην Αθήνα με τον νονό της και το πλήρωμα του Βέλους. Οι στιγμές -όπως μας τις περιέγραψε- ήταν γεμάτες χαρά και συγκίνηση.
